شعر های باران خورده ....

این همه راه آمدم تا

از تو بگویم

از باغ انار

از خنده‌ی سیب

در رقص علف و باد،

و فانوس نگاهم که دانه پاشید

به آستین زمین

که درحواس پرتی پلک‌هایم

مسافری

زائر این خانقاه شود

ببین آفتاب را

به تماشا ایستاده

تا عاشقانه‌ی تو را نماز کند...
 

((رویا سامانی))     

👇👇👇

صداي آمدنت بر قاب شکسته

می تپد

تراشه ی جیغ هایم

بر دیوار ورم کرده پاشیده می شود

تکه تکه های رفت و آمدمان

گرد و غبار به پا می کند

اتاق را بازسازی می کنم

بر قاب متحرک

به سوی آغوشت می دوم

((بهار چمنکار))

👇👇👇 

برون آ از دلم جانا و یا نزدیک خویشم خوان

که نزدیکست از دوری که جان من برون آید ...

((امیر خسرو دهلوی))

   👇👇👇   

https://t.me/mohammadshirinzadeh

ندیده‌ام به جهان کشوری چو شهر خیال!

چه عالمی‌ست که پیوسته یار با یار است.

((وحید قزوینی))

ای رفته ز دل

راست بگو

بهر چه امروز

با خاطره‌ها آمده‌ای باز به سویم...!

((سیمین بهبهانی))

پاییز اگر چه سیلی‌اش سنگین است

تا عشق تو هست زندگی شیرین است

((میلاد عرفان‌ پور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

به گام‌های کَسان، می‌برم گمان که تویی 

دلم زِ سینه برون شد ز بَس تَپید ، بیا ...! 

((سیمین بهبهانی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

حالا دیگر 

در بادها هم 

خبری نیست !

حالا دیگر من ماندم و 

یک فوج ، غبارِ یَاس 

این اندوه نیست که می رود در پوست

این مرگ نیست

این خود ،

زندگی ست !

بیهوده ، نا مانوس در رگ ؛

داستان نباف !

محکوم ست هر حرف 

که می خورد بر سنگ 

و می رود با باد 

به شکستی هزار باره مهیب !

این مرگ نیست ؛

زندگی ست !

((عیسی اسدی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

من کشته شده‌ام در در یک چهارراه

دست‌هایم سرد

پاهایم مرده

تنم زیر حجم هزاران صدا خفته

چشم‌هایم اما...

چشمهایم، هنوز پر از آسمان است

((المیرا بیگی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

نفس بگشا

تا نشانم دهی

راه من

از آه توست

((یداله رویایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

در لحظه‌ ای که به او فکر می ‌کنم

 او را بیشتر دوست دارم.

 او از آدم ‌هایی بود 

که فکر کردن به آن‌ها دیدن آن‌ هاست.

از کتابِ هلاک عقل به وقت اندیشیدن

((یداله رویایى))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

هوای زیستن،

یا رب چنین سنگین چرا باید...؟

((سیمین بهبهانی))

مرگ خواهد آمد و با چشمانِ تو خواهد نگریست

مرگی که از صبح تا شب با ماست

بی‌خواب و گنگ 

مانند افسوسی قدیمی

یا رذیلتی جاهلانه

چشمانت واژه‌ای تهی خواهدبود،

فریادی فرونشانده و سکوتی.

بدین‌سان هر روز صبح می‌بینی‌اش

وقتی تنها خم می‌شوی رو به آینه.

آی امید گرامی

ما نیز آن روز خواهیم دانست

که زندگی و هیچْی تویی!

مرگ هرکس را به چشمی می‌نگرد

مرگ خواهد آمد و با چشمانِ تو خواهد نگریست

مانندِ پایان یافتنِ رذیلتی خواهد‌ بود

و دیدارِ چهره‌ای مرده

که از آینه پدیدار می‌شود

مانندِ گوش سپردن به لبهای بسته‌ای که سخن می‌گوید

و ما در سکوت فرو خواهیم‌ رفت.

((چزاره پاوزه))

ترجمه‌ی محمد مختاری

‌ناصحا؛

بیهوده میگویی که دل بردار از او!

من به فرمان دلم؛

کِی دل به فرمان من است؟!
‌

((هلالی جغتایی))

درخت تنهائی را می داند

و صداها را به نام می خواند

جنگل جامعه ای اسیر است

و درخت حافظه ای مغشوش

حافظه ای اسیر

در جامعه ای مغشوش

چه كند گر زنجیرش را نستاید

گر خاك را نشناسد؟

((یدالله رویایی))

آدم ها، چیزی برای گُفتن ندارند.

 واقعیت این است که هر کس فقط

از دردهای خودش، 

با دیگری حرف می زند .

((لویی فردینان سلین))

https://telegram.me/sherebarankhorde

تعطيلات نوروز به كجا برويم

پدر از بي‌پولي گفت و قسط‌هاي عقب‌مانده

مادر از سختي راه و بي‌خوابي و ملافه و حمام

ساعت شد 12 نصف شب

گفتيم برويم سر اصل مطلب

يكي گفت برويم شيراز

ديگري گفت نه‌خير مشهد

ساعت شد 5 صبح

مادر گفت بالاخره كجا برويم

پدر گفت برويم بخوابيم!

((اکبر اکسیر))

گفتی که وفا می‌کنم و هیچ نکردی

ما چشم وفا از تو نداریم، جفا کن !

((فیض کاشانی))

همیشه همین طور است

کمی به سحر مانده

که دلهره می ریزد

درین دل وامانده ! ...

((سیمین بهبهانی))

https://telegram.me/sherebarankhorde

دعای پدر و مادر اثر کرد

من و ملیحه پا به پای هم پیر شدیم

آنچنان پیر

که حالا نشسته ایم کنار هم

- مثل بچه آدم -

با عصا و سمعک و عینک بازی می کنیم

و دندان هایمان

در لیوان

همدیگر را گاز می گیرند !

((اکبر اکسیر))

پرنده ای که با من می رفت

تمامِ فریادش در چشمش بود

وَ چشم ..

آه،

تمامِ فاجعه از چشم می رود ...

((یدالله رویایی))

اگر سفره ى دلم را

برايت باز كنم

مى آيى باهم جمع اش كنيم؟

((ايلهان برك))

طی کردن راه ها

راحت تر از

نگاه کردن به آدم ها بود.

میان جاده های طولانی

رهایم کن،

اما میان آدم ها

هرگز تنهایم مگذار..

((فخری برزنده))

من نمی توانم

اما بگذار شعرهایم

تو را لمس کنند.

((ایلهان برک))

https://telegram.me/sherebarankhorde

میخواستم با تو مهربان باشم 

آنگونه که خاک با دانه مهربانی می کند 

و آفتاب با گیاه 

تو اما 

آن پرنده نبودی که در زمستانی سرد 

دانه در دهان جفتش می‌گذارد 

و دلش را 

برای تمام فصلها ها گرم می کند ....

((مریم نظریان))

از نگاه خالی

 نوجوانان فارغ از کابوس و رؤیا، 

حیرت می‌کنم.

 تا این درجه وابستگی به مادیت،

 اگر هم نشانه‌ی عقل معیشت باشد،

 باز حاکی از زوال است

 ما واژه‌های مقدس داشتیم:

 آزادی، وطن، عدالت، فرهنگ، زیبایی و تجلی.

 تکان هر برگ بر شاخه،

 معنای نهفته‌ای داشت

((غزاله علیزاده))

https://telegram.me/sherebarankhorde

پَرم به پرت بگیرد ای کاش

که تو در من

این همه پرنده ای...

((كامران رسول زاده ))

ای خطبه‌های آب

بر میز‌های مفرغی دریا!

ایکاش با فصاحت سنگین این کبود،

اندام من تلفظ شیرین آب بود!

((یدالله رویایی))