تو را نخفته من امشب به خواب می بینم
به احتمالِ گریزِ خیالِ آهویت
حواسِ خسته ام از غم ، گلوله باران ست
که مرهمی ست به زخمم ، شمیمِ شب بویت
هر عالمی که تو داری به هر فراز و نشیب
نشسته بر صفحاتِ کمندِ گیسویت
به پیچ و تابِ شقایق ، تنیده خواهشِ باد
چگونه خیره نمانم به قابِ ابرویت
هجومِ چشمِ تو طوفانی از معما بود
که می شکافت دلم را عصای جادویت
کدام ساحلِ آرام در کدام سوی جهان
پناهگاه من است از خروشِ آمویت
به اقتدارِ خیالم دخیل می بندم
از احتمالِ گریزِ خیالِ آهویت
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعرکده , گروه شعر
و تو شعر می شدی و من پیچک
و حوالی عشق پیچیدم
و تو را بر قرارِ شب بو ها
به تمنای درک ، بوییدم
چه فرحبخش می شدی در باد
به خیالی که شاخهء بیدم
تو ندیدی غروبِ روحم را
و من از دردِ روح پوسیدم
سفرِ جسمِ کاج زادهء تو
یه قراری که خواب می دیدم
سفری بود در خیالِ نسیم
شبِ خوبی که شعر می چیدم
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعر پیچک , گروه شعر
می باری به چشمِ من
نرم چون عبورِ آب
بر برگِ سوزنی
می بافی مرا
در پودِ عشق
من تارِ شعر می شوم ؛
می خوانمت
به لطفِ سرانگشتِ ابرها
آنجا که رعد
بارقه ای از خیالِ توست .
در چشم من بمان
ای ماه_بازِ من !
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعرکده , گروه شعر
عبور می کنم
ز راهی که بگذری
شکار می کنم آن حجم نقره را
حجمی که منظره هر نگاه توست
عطر کلام تو را
باد می پراکند
یا من
ز هر چه می شنوم مست می شوم
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعرکده , گروه شعر
شبانه چشم تو را می کشم به رویایم
و در نگاه تو شعر می شود غزلهایم
تو را نگاه می کنم و فکر می کنم به احساسی
که از هجوم چشم تو داغ می زند به شبهایم
کدام سمت عزیمت به نور ها هستی
که ناز، باز شود بالهای پروایم
تو و بلوط و تمشک و من و تلاقی درد
تو و حضور لطیف و من و چلیپایم
و کلبه ای که به سحری لطیف می ماند
و شمعها و کتابی که گشته دنیایم
'خیال روی تو در هر طریق همره ماست '
و ما و ماه و خیالی که گشته ماوایم
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعرکده , گروه شعر
تو را می دیدم که ماه می شدی
در عبور از کرانه های ذهنِ خسته ام
و در گردشی عجیب به سمت رویایم
هر خواب ، شاهد درخششی نو بود ؛
من در تمامِ دورانها
بست می نشستم به پای آمدنت
و در سکوتِ مهیب ات
واژه کم می آوردم !
عجب نفس گیر ست محوِ آن لبان بودن
بی آن که شکوفه دهد ، حرف به حرف
در کلام ، قصهء حضورت را !
من می گشتم بر مدارِ واژه های سرگردان
من شعر می شدم
تو بغض می شدی در گلوی هفت لایهء تفاسیرم !
پرتاب می شدم به سوی تاریکی
و آنجا
چرخ می خوردم
در سکوتی مطلق !
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعرکده , گروه شعر
حالا دیگر
در بادها هم
خبری نیست !
حالا دیگر من ماندم و
یک فوج ، غبارِ یَاس
این اندوه نیست که می رود در پوست
این مرگ نیست
این خود ،
زندگی ست !
بیهوده ، نا مانوس در رگ ؛
داستان نباف !
محکوم ست هر حرف
که می خورد بر سنگ
و می رود با باد
به شکستی هزار باره مهیب !
این مرگ نیست ؛
زندگی ست !
((عیسی اسدی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: عیسی اسدی , اشعار عیسی اسدی , شعر مرگ , شعر زندگی
.: Weblog Themes By Pichak :.
