شعر های باران خورده ....

عشقِ تو

به غیر درد سر نیست ولی

قربانِ سری

که درد کردن بلد است ...

((جلیل صفربیگی))

تو

دست رو دلم بگذار !

تا؛

دست از سرم بردارد

غم ...

((مرتضی قرائی))

یک سـوره بخـوان...

‏مهـریه ام کن غزلـت را...

‏من طاقت یعقـوب نـدارم...

‏بغلـم کـن!!!
‏

((‏⁧علیرضا آذر))

اگر لب‌ ها دروغ می‌ گویند

از دست‌های تو راستی هویداست،

و من از دست‌ های توست

که سخن می‌گویم ...

((احمد شاملو))

کهنه قماری است غزل ساختن

یک شبه ده قافیه را باختن

دست خراب است چرا سرکنم؟

آس نشانم بده باور کنم...

((علیرضا آذر))

ردانگشتِ تو برگودیِ فنجان من است

از کجا دست به آینده‌ی فــالم بـــردی

همه دیدنـــد که یک سیبِ معلق دارم

لعنتی پیش خودم زیـــر سوالم بردی

((علیرضا آذر))

بگو به عقربه ها موقع دویدن نیست

که شب همیشه برای به سر رسیدن نیست

به خواب گفته ام امشب که از سرم بپرد

شبی که پیش منی، وقت خواب دیدن نیست

من از نگاه تو ناگفته حرف می خوانم

میان ما دو نفر گفتن و شنیدن نیست

نگاه کن به غزالان اهلی چشمم

دو مست رام که در فکرشان رمیدن نیست

بگیر از لب داغم دو بیت بوسه ی ناب

همیشه شعر سرودن که واژه چیدن نیست

برای من قفس از بازوان خویش بساز

که از چنین قفسی میل پر کشیدن نیست

تو آسمان منی؛ جز پناه آغوشت

برای بال و پرم وسعت پریدن نیست

سیده تکتم حسینیبگو به عقربه ها موقع دویدن نیست

که شب همیشه برای به سر رسیدن نیست

به خواب گفته ام امشب که از سرم بپرد

شبی که پیش منی، وقت خواب دیدن نیست

من از نگاه تو ناگفته حرف می خوانم

میان ما دو نفر گفتن و شنیدن نیست

نگاه کن به غزالان اهلی چشمم

دو مست رام که در فکرشان رمیدن نیست

بگیر از لب داغم دو بیت بوسه ی ناب

همیشه شعر سرودن که واژه چیدن نیست

برای من قفس از بازوان خویش بساز

که از چنین قفسی میل پر کشیدن نیست

تو آسمان منی؛ جز پناه آغوشت

برای بال و پرم وسعت پریدن نیست

سیده تکتم حسینیبگو به عقربه ها موقع دویدن نیست

که شب همیشه برای به سر رسیدن نیست

به خواب گفته ام امشب که از سرم بپرد

شبی که پیش منی، وقت خواب دیدن نیست

من از نگاه تو ناگفته حرف می خوانم

میان ما دو نفر گفتن و شنیدن نیست

نگاه کن به غزالان اهلی چشمم

دو مست رام که در فکرشان رمیدن نیست

بگیر از لب داغم دو بیت بوسه ی ناب

همیشه شعر سرودن که واژه چیدن نیست

برای من قفس از بازوان خویش بساز

که از چنین قفسی میل پر کشیدن نیست

تو آسمان منی؛ جز پناه آغوشت

برای بال و پرم وسعت پریدن نیست

((سیده تکتم حسینی))

تو را

بغل کردم

مه شدی در آغوشم

هوای غربت من

کاش

میهن تو بود

((محمد سعید میرزایی))

ای روشنی دیده بینا که تویی

گویایی نطق های گویا که تویی

آنجا که تویی محل قرب است ولیک

مارا چه محل رسیدن آنجا که تویی

((ابن حسام خوسفی))

درون آینه روبه‌ رو چه می‌بینی؟

تو ترجمان جهانی بگو چه می‌بینی؟

تویی برابر تو ، چشم در برابر چشم

درآن دوچشم پراز گفتگو چه می‌بینی؟

((حسين منزوی))

آبشاری از کوه

روان می گردد ..

اگر دست چپ ام را

با دست راست بگیری ...

((شهره عابد))

دیوارهای شهر غمت را تباه کن

معشوقه ام بیا و برایم گناه کن

لبخند تو دوپای مرا سست می کند

دستم بگیر و شانه خود تکیه گاه کن

چون یک سپاه پر تنش از عشق و اتشم

یک حمله با دولعل لبت بر سپاه کن

رویای من همیشه روشنی و نور بوده است

با چشم خود خیال مرا هم سیاه کن

من ادمم گناه من از پیش روشن است

حوای من بیا و توهم اشتباه کن

بگذار از دوسیب رخت گاز گیرم و

بانوی شرقیم تو مرا جان پناه کن

هومن همیشه سرکش و سردرگم است و باز

با حس خود بیا و مرا سربه راه کن

((مهدی ازوج))

مرد داستان های عاشقانه ام

نزدیک تر بیا

از چشم های من حرکت و

از لب های تو برکت

خنده هایم را

برای آخر قصه

کنار گذاشته ام

این قصه آخرش خوش است

ای جانم

به لبم می رسی

می دانم ...

((رویا فخاریان))

ازاین به خمره نشستن، ازاین خراب شدن

چقدر فاصله مانده است تا شراب شدن؟

رها کنید مرا تا رها شوید از من

عذاب می کشم از مایه عذاب شدن

دلم گرفته ازاینجا، کجاست تنگ خودم؟

چه سود ماهی آزاد منجلاب شدن؟

پرنده بودن و کابوس میله و چنگال

پرنده بودن و هرصبح خیس آب شدن

شبیه پنجره یک عمر سنگسار شوی

به جرم عاشق چشمان آفتاب شدن

ببخش رود بلندم، چراکه راهی نیست

دراین وفور بیابان ، بجز سراب شدن ...

((علی ارجمند))

وقتی می خندی

هوا سرد می شود

دندان هایت اگر نبود

آسمان یک فصل کم داشت

((الیاس علوی))

ﺍﯼ ﺩﻟﺒﺮ ﻣﻦ! ﺍﯼ ﻗﺪ ﻭ ﺑﺎﻻت، ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...!

ﺍﯼ ﭼﻬﺮﻩ‌ﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﻻﺕ ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

ﻟﺐ ﺑﻮوﻕ، ﺩﻫﻦ ﺑﻮﻭﻕ، ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺮ ﻭ ﺗﻦ ﺑﻮﻭﻕ!

ﺍﺻﻼ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ، ﮐﻪ ﺳﺮﺍﭘﺎﺕ ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

ﺑﺮﺧﯿﺰ ﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺟﻠﻮﻩﮔﺮﯼ ﮐﻦ!

ﺣﺎﻝ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻤﺎﺷﺎﺕ ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺯﺭﯼ ﯾﺎ ﺿﺮﺭﯼ ﯾﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭﯼ؟!

ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﻮﺷﻪﯼ لب‌هات ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﻭ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺗﻮ (ﻧﻪ) ﭼﺎﺩﺭ ﺗﻮ ﺧﻮﺏ!

ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺗﻮ (ﻧﻪ)، ﭘﺎﺕ ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

" ﺗﺎ ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﭘﺮﺩﻩ ﺯ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﻭﯼ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ"

ﺍﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺧﻄﺮﻧﺎﮎ ﺷﺪﻩ، ﮐﺎﺕ! ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

ﺁﺧﺮ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻥ ﭼﺎﭖ ﻧﻤﻮﺩﻥ!؟

ﺍﯼ ﺑﺮ ﭘﺪﺭ ﮐﻞ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ، ﺳﻪ ﻧﻘﻄﻪ...

((ﻫﺎﺩﯼ ﺟﻤﺎلی))

طعم تلخ سقوط آزاد را

روزی چشیدم،

که دستت از روی شانه ام سر خورد.

((سمیه فرخنده پی))

پای تویی

دست تویی

هستی هر هست تویی

بلبل سرمست تویی

جانب گلزار بیا

((مولانا))

این طور نگاهم نکن

روزی روزگاری

دست داشتم

پا داشتم

گمشان کردم

در"دوست داشتنت"

((جلیل صفر بیگی))

لاله زار ،

لب های توست

تهران

بی دلیل برای خیابان های َش

اسم انتخاب می کند ...

((نیما معماریان))

حالا که لب هایم

طعم بوسه های تورا گرفته اند

درختها را با خودت نبر

این کوچه های مثل هم

روزهای “باز هم …”

من به این تاریکی کوتاه نمی خورم

آن قدر بلندم

که دست هیچ سایه ای به من نمی رسد

می خواهم از تو بنوشم

با تو بزرگ شوم

برای نبودن دستهای چند ساله ات گریه کنم

حالا که تنم

خورشید سرگردانیست

دور زمین ترک خورده ی تو

بگذار آن قدر بلرزم

که تمام جزیره هایت

برود زیر آب

امشب تو برف می شوی

من،عروس

تو درختها را با ریشه هاشان می بری

تند تر می باری

مرا روی دستهای تاریکی

می گذارند توی قبر.

((شیما زنگنه))

خوشبختی یعنی داشتن تو . . .

یعنی وقتی که تنگ غروبا میاد دلت نگیره !

خوشبختی یعنی داشتن تو . . .

یعنی وقتی که بارون میزنه دلم برات لک نزنه !

خوشبختی یعنی داشتن تو . . .

یعنی وقتی که تو هستی نبود هیچ بشری حس نشه !

پدرم ميگويد از سولماز بگذر

که رنج ميآورد

مادرم گريه مي کند از سولماز بگذر

که مرگ مي آورد

خواهرهايم به من نگاه مي کنند باخشم

که ذليل دختري شده ام

آه سولماز

اينها چه مي دانند که عاشق سولماز بودن چه درد شيريني است

به کوه مي گويم سولماز را مي خواهم

جواب مي دهد من هم

به دريا مي گويم سولماز را مي خواهم

جواب مي دهد من هم

در خواب مي گويم سولماز را مي خواهم

جواب مي شنوم من هم

اگر يک روز به خدا بگويم سولماز را مي خواهم

زبانم لال ، چه جواب خواهد داد ؟

((نادر ابراهيمي))

شب خیابان مثل من است

هر از چندی

خاطره‌ای بی‌احتیاط می‌گذرد

دلم یک تصادف جدی می‌خواهد

پر سر و صدا

آمبولانس‌ها سراسیمه شوند

و

کار از کار بگذرد!

((سارا محمدی اردهالی))

روزها پر و خالی می شوند

مثل فنجان های چای در کافه های بعد ازظهر

اما ..

هیچ اتفاق خاصی نمی افتد

اینکه مثلا تو ناگهان

در آن سوی میز نشسته باشی …

((رسول یونان))

امشب که برایت می‌نویسم

گریه‌ی تو

تنها موسیقی‌ست

که در رگ‌های خانه جریان دارد

و من چقدر گریه‌ات را

از چشمانت بیشتر دوست می‌دارم

که می خواهم بمیرم و هیچگاه

به چشم نبینم 

گناه  من نیست

زیبا زنانه گریه می‌کنی

و شاعرانه گلایه 

نگران نباش

تقدیری در کار نیست

کابوس دیده‌ایم 

((سید محمد مرکبیان))

دستم را دراز مي‌کنم

در آرزوي لمس

به سيمي مسي بر مي‌خورم

که جريان برق را در خود مي‌برد

تکه‌ تکه مي‌ بارم

مثل خاکستر

فرو مي‌ريزم

فيزيک ، حقيقت را مي‌گويد

کتاب مقدس ، حقيقت را مي‌گويد

عشق ، حقيقت را مي‌گويد

و حقيقت ، رنج است

((هالينا پوشوياتوسکا))