شعر های باران خورده ....

ای دست

ای مخمل نسیم

ای بازگشته از سفر بیکرانگی :

- از سرزمین پاک گیاهان مهرزی -

ایکاش

گرده های محبت را

در ذهن سبز

گونه ی من ، بارور کنی .

ایکاش ،

می گشودیم آرام

ایکاش

جکله های تنم را

آهنگ عاشقانه می دادی

آنگاه

آن عاشقانه را

از بر می خواندی

ایکاش

با من می ماندی

روزی هزار بار

من را به نام می خواندی

ایکاش ...

((فرخ تمیمی))

-

برای عضویت در کانال یوتیوب

شعر های باران خورده کلیک کنید

به یکبار

درّه ای پُر از پروانه می شود

آغوشم

چنگ می اندازم

شعرهایی کوتاه

در دستان شب

پرپر می زنند

رهایشان می کنم

در ماه

خرده ریز واژه ها

فانوس برمی دارند

به جستجوی تو...

((شیون فومنی))

ميان زمين و آسمان معلق مانده‌ام

چون ذرات هوا بر كُت تو

شبيه قطره‌ى آبى بر نوك چانه‌ات

شبيه عنكبوتى ميان دو تهى

همانند تقديرى

ميان لب‌هاى خدا.

((مرام المصرى))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

خورشید من برای تو یک ذره شد دلم

چندان که در هوای تو از خاک بگسلم

دل را قرار نیست ، مگر در کنار تو

کاین سان کشد به سوی تو ، منزل به منزلم

کبر است یا تواضع اگر ، باری این منم

کز عقل ناتمامم و در عشق کاملم

با اسم اعظمی که به جز رمز عشق نیست

بیرون کِش از شکنجه‌ی این چاه بابلم

بعد از بهارها و خزان‌ها ، تو بوده‌ای

ای میوه‌ی بهشتی از این باغ ، حاصلم

تو آفتاب و من چو گل آفتابگرد

چشمم به هر کجاست تویی در مقابلم

دریا و تخته پاره و توفان و من ، مگر

فانوس روشن تو کشاند به ساحلم

شعرم ادای حق نتواند تو را ، مگر

آسان کند به یاری خود خواجه مشکلم
‌
با شیر اندرون شد و با جان به‌در شود

عشق تو در وجودم و مِهر تو از دلم

((حسین منزوی))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

هر بار که تو عاشق شوی

پیامبری به دنیا خواهد آمد

جهان از بی عشقی ست که کافر شده است

اگر می خواهید مردگان زنده شوند

و بیماران شفا یابند

باید که شربت دوست داشتن به ایشان بدهید

آدم ها از بی عشقی است که بیمار می شوند

آدم ها از بی عشقی است که می میرند

ایمان نام دیگر عشق است

و مومنان همان عاشقانند

این را پیامبری به من گفت

که به جرم عشق بر صلیبش کشیدند

((عرفان نظر آهاری))

گویی به خواب بود،جوانی مان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود...

((قیصر امین پور))

امر می کند که خرامان بیا

بخند و بیا

رقصنده بیا

امر می کند در آغوش من بیا

زنانه بیا

او همیشه تازیانه به دست دارد

وجهان را در دستهای خودش می بیند

او یک گلوله تفنگ است

یک خنجر تیز

و زندانی پر از سگهای نگهبان

امر می کند

و انتخاب می کند

راه نمی رود

زیرا برای راه رفتن باید امر کند

زیرا به خودش نمی تواند امر کند

در انتظار ایستاده ام که امر کند

و مرا بخواند

تا آخرین قصه زندگی او را بنویسم

اگر مرا بخواند

((مرام المصری))

آن‌جا که تویی ، غم نبود ، رنج و بلا هم

مستی نبود ، دل نبود ، شور و نوا هم

این‌جا که منم ، حسرت از اندازه فزون‌ ست

خود دانی و من دانم و این خلق خدا هم

آن‌جا که تویی ، یک دل دیوانه نبینی

تا گرید و گریاند از آن گریه ، تو را هم

این‌جا که منم ، عشق به سرحد کمال‌ ست

صبر است و سلوک‌ ست و سکوت‌ ست و رضا هم

آن‌جا که تویی باغی اگر هست ، ندارد

مرغی چو من ، آشفته و افسانه‌ سرا هم

این‌جا که منم ، جای تو خالی‌ ست به هر جمع

غم سوخت دل جمله یاران و مرا هم

آن‌جا که تویی جمله سرِ شور و نشاطند

شه‌ زاده و شه ، باده به دستند و گدا هم

این‌جا که منم بس که دورویی و دورنگی‌ ست

گریند به بدبختی خود ، اهل ریا هم

((معینی کرمانشاهی))

اینک منم

یگانه فرصت این جهان

فرمان می دهم

دوستم بداری

ای تنها امتم

اگر سعادت امروز و رستگاری رستخیزت را

در خانه ی من می خواهی

((شمس لنگرودی))

در این زمانه هیچ‌کس خودش نیست

کسی برای یک نفس خودش نیست

همین دمی که رفت و بازدم شد

نفس نفس نفس ، نفس خودش نیست

همین هوا که عین عشق پاک است

گره که خود با هوس خودش نیست

خدای ما اگر که در خود ماست

کسی که بی‌خداست ، پس خودش نیست

دلی که گرد خویش می‌تند تار

اگرچه قدر یک مگس ، خودش نیست

مگس به هرکجا ، به‌جز مگس نیست

ولی عقاب در قفس ، خودش نیست

تو ای من ، ای عقاب بسته‌بالم

اگرچه بر تو راه پیش و پس نیست

تو دست‌کم کمی شبیه خود باش

در این جهان که هیچ‌کس خودش نیست

تمام درد ما همین خود ماست

تمام شد همین و بس خودش نیست

((قیصر امین پور))

تو طلوع کردی

و عشق باز آمد

شعر شکوفه کرد

و کبوتر شادی بال زنان بازگشت

تنهایی و خستگی بر خاک ریخت ...

((احمد شاملو))

برای قلبم چه طرحی بریزم

تا عاشقت نباشد؟

لبانم را چه بیاموزم

که تو را نبوسد.

و طاقتم را که دندان بر جگر بگذارد؟

به شعرم چه بگویم

که منتظرم باشد تا بعد؟

و حال آنکه...

روزی که تو را نبینم

بی نهایت است.

-

((نزار قبانی))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

نه از مهر و نه از کین می‌نویسم

نه از کفر و نه از دین می‌نویسم

دلم خون است، می‌دانی برادر

دلم خون است، از این می‌نویسم

((قیصر امین پور))

👇👇👇

دیگر گذشته نوبت آن سررسیدها

حالا رسیده وقت به ما ناامیدها

ما مردمان خسته دل ناتوان شده

ما سروهای دست به دامان بیدها

ما عاشقان مخلص ابن‌السلام‌ها

ما عارفان بی‌خبر از بایزیدها

بر بخت بی‌گشایش ما قفل محکمی‌ست

آن‌گونه‌ای که هیچ نچرخد کلیدها

گفتی که "شاد باش که شادی سزای توست"

سر می‌زند به جای سیاهی سپیدها

در گوشه گوشه‌ی دل ما غصه ریخته

دیگر به گوش ما نرود آن نویدها

تنها زمانه بر سر این شعر با من است

بد فرصتی‌ست فرصت ما ناامیدها

((جویا معروفی))

👇👇👇 

قسم به عشق که از عشق دیدنی تر نیست

کلامی از سخن او شنیدنی تر نیست

در آفرینش اگر ویژه تر نگاه کنیم

ز عشق، نادره ای آفریدنی تر نیست

بدون عشق، به دریا نمی رسد رودی

خطوط فاصله ها را رسیدنی تر نیست

رسانه ای ست رساتر ز تندباد و ز برق

پرنده ای ست که از او پریدنی تر نیست

ز دوردست فرا می رسد چو نفخه ی صور

هنوز از نفس او دمیدنی تر نیست

میان رابطه ی مرگ و زندگی جاری ست

چو خط ممتد او نابریدنی تر نیست

ز دست چین هنر برگزیده ام او را

از این گزیده مرا برگزیدنی تر نیست

مرا هنوز ز چشم گدازه بار قلم

ز عشق واژه ی سرخی چکیدنی تر نیست

((بهمن رافعی بروجنی))

👇👇👇 

ز خشکسار لبانم جوانه می روید

گل هزار پَرِ عاشقانه می روید

زبان حال مرا گر ز نی سوال کنی

ز بند بند نیستان زبانه می روید

ز زخمه زخمه ی رگ های زخمی غزلم

به جای ناله ی سوزان، ترانه می روید

حریم سینه ی خود را به کاخ نفروشم

که نور عشق، از این آستانه می روید

نگاه شرقی من شعله های خورشید است

پرنده وار از این آشیانه می روید

ز جام خالی ساقی سراغ نوش مگیر

که از لبالب خشکش بهانه می روید

حماسه ی عطشم را ز نخل تشنه بپرس

نه از علف که لب رودخانه می روید

منوش ساغر ضحاکیان و گرنه تو را

هزار پیچک سمّی ز شانه می روید

((بهمن رافعی بروجنی))

👇👇👇 

خیال غرق شدن در نگاه ژرف تو بود

که دل زدیم به دریای بی‌خیالی‌ها 

((قیصر امین پور))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

روشن از روی تو 

چشم و دلِ روز،

صبح از نام تو دم زد که دمید...

((قیصر امین پور))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

یک روز می‌رسد که در آغوش گیرمت

هرگز بعید نیست، خدا را چه دیده ای

((قیصر امین‌ پور))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

دل می ستاند از من و جان می دهد به من

آرام جان و کام جهان می دهد به من

دیدار تو طلیعه ی صبح سعادت است

تا کی ز مهر طالع آن می دهد به من

دلداده ی غریبم و گمنام این دیار

زان یار دلنشین که نشان می دهد به من

جانا مراد بخت و جوانی وصال توست

کو جاودانه بخت جوان می دهد به من

می آمدم که حال دل زار گویمت

اما مگر سرشک امان می دهد به من

چشمت به شرم و ناز ببندد لب نیاز

شوقت اگر هزار زبان می دهد به من

آری سخن به شیوه ی چشم تو خوش ترست

مستی ببین که سحر بیان می دهد به من

افسرده بود سایه دلم بی هوای عشق

این بوی زلف کیست که جان می دهد به من

((هوشنگ ابتهاج))

بیا مرا ببر ای عشق با خودت به سفر

مرا ز خویش بگیر و مرا ز خویش ببر

مرا به حیطه ی محض حریق دعوت کن

به لحظه لحظه ی پیش از شروع خاکستر

به آستانه ی برخورد ناگهان دو چشم

به لحظه های پس از صاعقه، پس از تندر

به شب نشینی شبنم، به جشنواره ی اشک

به میهمانی پرشور چشم و گونه ی تر

به نبض آبی تبدار در شبی بی تاب

به چشم روشن و بیدار خسته از بستر

من از تو بالی بلندبالا می خواهم

من از تو تنها بالی بلند و بالا پر

من از تو یال سمندی، سهند مانندی

بلند یالی از آشفتگی پریشان تر

دلم ز دست زمین و زمان به تنگ آمد

مرا ببر به زمین و زمانه ای دیگر

((قیصر امین پور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

من شاعر 

كوتاهترين 

شعر جهانم 

كافي است 

نام تو را يك بار بنويسم ...

((عطيه پورجعفري))

امروز تکیه ‌گاه تو آغوش گرم من

فردا عصای خستگی‌ام شانه‌های تو

((قیصر امین پور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

ما که این همه برای عشق

آه و ناله‌ی دروغ می‌کنیم

راستی چرا 

در رثای بی‌شمار عاشقان که بی‌دریغ

خون خویش را نثار عشق می‌کنند

از نثار یک دریغ هم

دریغ می‌کنیم؟

((قیصر امین ‌پور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دلتنگی به قلبت که برسد

هیچ چیز جلو دارش نیست

خدا کند دست کم

به چشمهایت سرایت کند

اشک ها را سرازیر میکند

و ای اگر به قلب دومت سرایت کند

حتی توان ایستادن را از تو میگیرد 

نه پای رفتن داری 

و نه پای  ماندن

تنها باید

تا التیام قلبت

بنشینی

تا ثانیه های دلتنگی 

بگذرد

((مرجان آقا بابایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دلخوشی ها کم نیست

 من کودکی دارم که

حواسم رااز تلخی گذشته 

و نگرانی اینده پرت میکند 

نگاهم را زیرورو میکند

وبه صورتم لبخنداضافه میکند

می دانم 

که ذائقه عاشقانه اش همیشه روبه من خواهدبود

همانطورکه من به مادرم💓💓

(( مرجان آقا بابایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

ای کاش میشد لااقل

نقاشی ات 

مرادرآغوش بگیرد

ای کاش میشد تصویرت را

بابوی خودت استشمام کنم

((مرجان آقا بابایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

آسمان آبی تر از همیشه

نگاهش به من

گل هابی مضایقه لبخندمی زنند

نسیمی ازدورمی وزد

لحظه ها مرام یخوانند

وازآن دوردست ها 

چشم هایت به سوی من است

و من درانحصار روزمرگی هایم

فرداخواهم امد

واین

خیال بافی های من 

برای گریز از

شوریدگی های زندگی ست

((مرجان اقا بابایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee