شعر های باران خورده ....

به وقتي مي انديشم كه دوستم داشتي

به زماني كه رفت

و درد به جاي خالي اش نشست

پوستي ديگر بر اين استخوان ها پوشيده خواهد شد

و چشماني ديگر بهار را خواهد ديد

و آنگاه هيچ يك

از آنها كه آزادي را به بند مي كشيدند

آنها كه ميان غبار ، معامله مي كردند

آن مقام هاي دولتي و تجار

هيچ يك

در حصار زنجيرشان قادر به حركت نخواهند بود

خدايان بي رحمي

كه عينك آفتابي بر چشم زده اند

خواهند مرد

و هم حيوان هايي كه خود را به كتاب آذين بسته اند

و آنگاه خواهيم ديد

كه دانه گندم

بي گريستن هم مي تواند آراسته باشد

((پابلو نرودا))

و تو هم روزی پیر می شوی

اما من

پیرتر از این نخواهم شد

در لحظه ای از عمرم متوقف شدم

منتظرم بیایی

و از برابر من بگذری

زیبا ، پیر شده

آراسته به نوری

که از تاریکی من دریغ کرده ای

((شمس لنگرودی))

اینک منم

یگانه فرصت این جهان

فرمان می دهم

دوستم بداری

ای تنها امتم

اگر سعادت امروز و رستگاری رستخیزت را

در خانه ی من می خواهی

((شمس لنگرودی))

‏باید عشقی داشت

عشقی بزرگ در زندگی،

از آن‌رو که این عشق

برای نومیدی‌هایِ بی‌دلیلیِ که

مارا در چنگ می‌گیرد

عذر موجهی می‌تراشد.

-
((آلبر کامو))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

بیا باز فریب بخوریم

تو فریب حرف های مرا و

من فریب نگاه تو را

مگر زندگی چه می خواهد به ما بدهد

که تو از من چشم برداری و

من نگویم

که دوستت دارم

((شهاب مقربین))

حتما سراسر شب صدامان می‌کردی

اما عزیز دلم

زندگان

قادر نیستند که صدای تو را بشنوند

حتما سراسر شب

بر دریچه سنگین‌ ات کوفتی

و ما فقط صدای ریزش بارانی را می‌شنیدیم

که بر گل نامرئی می‌بارید

و بویی غریب

از گل‌هایی ناشناخته در شب می‌پیچید

با دست بسته نمی‌شود کاری کرد

شب چسبنده دست و دهانمان را فرو می‌بندد

و آنچه که می‌بینی رویاهای ماست

که مثل مه‌ای برمی‌خیزد

بر سنگت فرو می‌ریزد

با دست بسته نمی‌شود کاری کرد

اما هیچ‌کس را توان بستن رویاهایمان نیست

رویاهایی که نیمه‌شبان قدم به خیابان می‌گذارند

در تلالوی پنهان خویش یکدیگر را می‌شناسند

از دیداری در سپیده فردا سخن می‌گویند

((شمس لنگرودی))

لحظات شادى را دريابيد،

دوست بداريد

و دوست داشته شويد.

اين تنها واقعيت اين جهان است،

باقى بیهودگیست.

-
((لئو تولستوى))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

چشمانت را ببند

و دستت را

بر روی قلبم بگذار

اینبار خودش می خواهد

به تو بگوید

دوستت دارم ...

((محمد شیرین زاده))

از آن دم که دوستت داشتم..

جهان، از آنچه بود، زیباتر شد!

گل‌ها روی شانه‌هایم به خواب می‌روند!

خورشید بر کف دستانم می‌چرخد!

و شب، جویبارهایی از نواهاست!

‏-

(عبدالقادر مكاريا (شاعر الجزایری)

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

يادت

حلاوتي دارد

كه هيچ شيريني ندارد

اما

بودنت را دوست دارم

وقتي پشت ميله هاي تنهايي

سرريز دلتنگي ام

🌈🦋((نفس موسوي))🌈🦋

فراقت بی رحمی است

اما این رنج کشیدن به خاطر

تو می ارزد به

تمام خوشی های جهان ...

-
((آلبر کامو))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

-

هزار سال پس از مرگ هم،

آرزو میکنم

تو مرا

غرق بوسه کنی.

((آلبر کامو))

هیچ‌ کس شایسته‌ ی دوست داشته شدن نیست.

هیچ‌ کس در اندازه‌ های این موهبت بی‌ اندازه نیست.

پس آن‌کس که آن را دریافت می‌ کند،

بی‌ عدالتی را کشف می‌ کند.

-

((آلبر کامو))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

در کنار هم خواهیم آرمید

خواه یک‌شنبه باشد، یا دوشنبه

شب باشد یا بام‌داد، نیمه‌شب یا نیم‌روز

دل‌داده‌گی، مثل همه‌ی دل‌داده‌گی‌هاست

این را به تو گفته بودم

در کنار هم خواهیم آرمید

دیروز چونین بود

فردا نیز چونان خواهد بود

تنها چشم در راه تو هستم

قلب‌ام را به دستان‌ات سپردم

که با قلب‌ات، هماهنگ می‌زند

با آن چه از انسانیت روزگار گرفته

در کنار هم خواهیم آرمید

عشق من، همان عشق خواهد بود

و آسمان به‌سان ملافه‌ای بر روی ما

من بازوان‌ام را بر تو گره زده‌ام

تا دوست‌ات دارم، از آن می‌لرزم

تا هر زمان که تو بخواهی

در کنار هم خواهیم آرمید

-

((لویی آراگون))

ترجمه از بهروز عارفی

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

براى آخرین بار

با چشمانى غمبار به او نگریست

و توانست با آخرین نفسش به او بگوید:

" فقط خدا مى داند

که چقدر تو را دوست داشتم..."

-

((گابریل گارسیا مارکز))

هر کس در اعماق دل خویش

گورستان کوچکی دارد...

از آنان که دوستشان می داشته است.

-

((رومن رولان))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

باختم!

صادقانه می گویم

شرمم رابه چشم هایش

قلبم رابه حرف هایش

و عمرم رابه وعده هایش

او که ترکم کرد

ناگهان خودم را هم باختم

منِ مال باخته‌یِ دلباخته‌یِ خودباخته،

شاید باورتان نشود

دوستش دارم هنوز

-

((لیلا فرهمند))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

می پرسی تو را دوست دارم؟

حتی اگر بخواهم پاسخ تورا بدهم ، نمی توانم

مگر ممکن است با هیچ زبانی شرح داد

که در آنوقت که با چشمان پر اندیشه

و روشن بینت به من مینگری ، چه نشاطی

و لطفی دلم را فرا میگیرد؟

می پرسی تورا دوست دارم؟

مگر واقعا پاسخ این سوال را نمیدانی؟

مگر خاموشی من، راز دلم را به تو نمی گوید؟

مگر آه سوزانم از سر نهان خبر نمیدهد؟

مگر نمی بینی که چه سان

در آن لحظه که سراپا محو جمال توام

و گویی دل به نوک مژگان تو آویخته دارم

روح پریشانم چون کبوتری

در هوای پرواز ، بال و پر میزند؟

راستی آیا شکوه ی آمیخته با بیم و امید من

که در هر لحظه، هم میخواهم بر زبانش آورم

و هم سعی میکنم که از دل برانم

نرسد راز پنهانم را، به تو نمی گوید؟

زیبای من! چطور نمی بینی که سراپای من

از عشق من به تو حکایت می کند؟

همه ذرات وجود من با تو حدیث عشق می گویند

به جز زبانم که خاموش است

زیرا دلم از دیر باز دریافته است

که با آن عشقی که من به تو دارم

تنها گفتن: دوستت دارم

مثل آن است که هیچ چیز گفته نشده باشد

((ویتوریو آلفیری))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

در تو

رنج‌ های گذشته‌ ام را

دوست می‌ دارم

و جوانیِ از دست‌ رفته‌ ام را

((میخائیل لرمانتف))

برگردان: حمیدرضا آتش برآب

👇👇👇

اگر از من بپرسند

در اینجا چه می کنی

در این دنیای آشفته

در این جهان پر آشوب

در این سیاره ی بی دوام

بر این خاک بیحاصل

چه می کنی ؟

به یقین خواهم گفت

برای دوست داشتن تو آمده ام

فقط برای دوست داشتن تو

روز با حضور آفتابی ات آغاز می گردد

روشنایی به درگاه می آید 

نور پنجره را می گشاید

همه چیز می درخشد

عکس ها بر دیوار

قاب ها روی میز

نوشته ها بر کاغذ

یادگار  بودن های من و تو می درخشند

حتی چشم های خواب آلودت

آن هنگام که سر بر سینه ات می گذارم

و دل میسپارم

به تیک‌ تاک منظم قلبت

به آن لالایی آرام و دلنواز

که به من می گوید

با تو

زنده و خوشبختم

((فتیه عامری))

👇👇👇

برای تو مینویسم 

که عزیزتر از جان شده ای و 

لازمتر از نفس 

ای عزیز دور...

ای  مهربان دست نیافتتنی

می نویسم برای تو که یک جهانی 

برای  تمام روزهایی که 

خواستمت  ولی نداشتمت

می نویسم از دستان کوتاهم

که نتوانست  تو را در آغوش  بگیرد 

من همچنان می نویسم  برایت

حتا اگر  نوشته  هایم  را نخوانی  ...

می

نو

یسم

دوستت

 دارم...

((زری محمد پور))

👇👇👇

دوست داشتنت

شاید چند کلمه باشد

که نوشته شود 

ابراز شود

شعر شود  

اما مرا می میراند و زنده می کند 

 هزاره های مرا 

به آتش می کشد

و خاکستری سرد 

به طبیعتم می پاشد 

ای پرنده ی خوش الحان در ابدیت من 

به شیروانی دلم کوچ کن 

لبان بارانی ام را ببوس 

به شبه جزیره ی مژگانم 

دخیل ببند

تا در پلک زدنی 

 تو را 

بداهه گریه کنم.

((سمیه رمضانی گیگاسری))

👇👇👇

نه، نمی‌توانم فراموشت کنم

زخم‌های من، بی‌حضور تو از تسکین سر باز می‌زنند

بال‌های من

تکه‌تکه فرو می‌ریزند

بره‌های مسیح را می‌بینم که به دنبالم می‌دوند

و نشان فلوت تو را می‌پرسند

نه، نمی‌توانم فراموشت کنم.

خیابان‌ها بی‌حضور تو راه‌های آشکار جهنم‌اند

تو پرنده‌یی معصومی

که راهش را

در باغ حیاط زندانی گم کرده است

تک‌ صورتی ازلی، بر رخسار تمام پیامبرانی

باد تشنه‌ی تابستانی

که گندم‌زاران رسیده در قدوم تو خم می‌شوند

آشیانه‌ی رودی از برف

که از قله‌های بهار فرو می‌ریزد.

نه

نمی‌توانم

نمی‌خواهم که فراموشت کنم.

تپه‌های خشکیده

از پله‌های تو بالا می‌آیند

تا به بوی نفس‌های تو درمان شوند

 و به کوهستان بازگردند

ماه هزار ساله دست‌نوشته‌ی آخرش را

 برای تو می‌فرستد

تا تصحیحش کند.

نه، نمی‌توانم فراموشت کنم

قزل‌آلایی عصیانگری که به چشمه‌ی خود باز می‌رود

خونین شده در رودها که به جانب دریا روان است…

((شمس لنگرودی))

👇👇👇  

اگر گنجشکی تازه بالی

در شعر کوچک من لانه کن

اگر آفتابی تازه زادی و راه را نمی شناسی

در آسمان خانه ی من پرسه زن

اگر توفانی و دریاهایت کوچک اند

در بستر من شعله ور شو.

ای بادپا که دسته کلید دریاها در دست توست

صندوق قدیمی را باز کن

و نقشه ملاحان گمشده را به من ده،

ببین چگونه مرواریدها تکثیر می شوند

بر آتش مژگان من.

((شمس لنگرودی))

👇👇👇 

این‌ جایی تو

در آتش دست‌ های من

و تشنه و بی‌ امان می‌ باری

می‌ باری

و تسکینم می‌ دهی 

((شمس لنگرودی))

👇👇👇 

موهایت را که باز کردی

فهمیدم

یلدا هم

شب کوتاهی ست

برای دوست داشتن ات ...

((محمد شیرین زاده))

👇👇👇 

دوست دارم

دکمه های پیراهنت

ستاره های آسمانم باشند

و من

دانه دانه

بچینمشان ...

((خاطره کشاورز))

👇👇👇 

چرا مثل ما 

دلتنگ نمی‌ شوند ...

مگر شهرشان

 شب ندارد؟

((محمود درويش))

ترجمه: محمد حمادی 

 👇👇👇