شعر های باران خورده ....

بدون تو

ثانیه ها را توی سطل می ریزم

زمان را مچاله می کنم

بی صدا درد می کشم

فریاد گویا مرهمی موقت است

اما بلد نیستم

بلد نیستم

از این پنجره ها بگذرم

من روزی باد بودم

امروز مردابم...

((پونه ندایی))

پنجره خوابیده است

آرام باش

پرده ها خوابیده اند

حرف نزن

حتا اگر برف صدا کند

و پرده ها و پنجره پلک هاشان را باز کنند

تو حرف نزن

دنیا خوابیده است

و در رویایی بی پایان انگار

آرام گرفته

آرام بگیر

شاید دنیا دارد رویای ما را می بیند

((شهاب مقربین))

پیچــک نگــاهــم

دزدانــه تــا پشــت پنجــره ی

اتــاق تــو بــالا آمــده

بــه کجــا خیــره شــده‌ای ؟

بــاران کــه بگیــرد

تمــام پنجــره

پــر از پیچــک خــواهــد بــود

((کیکاووس یاکیده))

پرواز

در ذهنِ شب مُرد

پرنده اما

پنجره ی نگاهش را

به انتظارِ سپیده

رنگین کمان کشید..

🌈🦋((نفس موسوی))🌈🦋

به ياد دست هايت

چراغي مي كارم

كنار پنجره اي خيس

تا سايه ي نجيب لب هايمان

گره بخورند

بي هيچ بغضي

روي آخرين سايه باني

كه چتر روز

ميان ظهري تشنه پهن مي كند

صدايم كن!

شايد كه دست بكشند از من

زخم هاي خسته كهنه اي

كه تصويرشان

شبيه چشم هاي فرداست

🌈🦋((نفس موسوی))🌈🦋

دست هايم

دير به قرارمان رسيد

وقتي كه

عطر پيراهنت

پيچيد ميان شهر

من دقيقه هاي مانده را

بر حرير چشمانم خط مي زنم

خسته ام

قهوه ی خیالت را می نوشم

و سنجاق می كنم

بر نگاه پنجره ي اتاقم

عكس بازيگوشت را

🌈((نفس موسوی))🌈

بعد از تو پنجره که رابطه ای بود

سخت زنده و روشن.

میانِ ما و پرنده

میانِ ما و نسیم شکست

شکست...!

-
((فروغ فرخزاد))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

پشت تمام پنجره ها نشانه ایست

هر در که به سویش قدم میگذارم

اشاره میکند به نبود تو...

در راه آمدنت چه کرده ای ؟!!

که بدون تو یاری نمی کنند دروازه های زنده گی مرا ...

تو رفته ای و عجیب است!

نبض زندگی کند میزند در لحظه های من!

پشت تمام پنجره ها نشانه ایست

و همه چیز بوی غریب عشق میدهد...

به سمت پرتگاه اسارت میروم

و پاهایم میلرزند

در راه آمدنت کدام شعر نانوشته را اواز کرده ای

که همه چیز بوی عشق میدهد!!! اما تو!! تو نیستی و

تمام درها اشاره به نبودنت دارند!!!

بلاتکلیف مانده ام با غول عشق کنار پرتگاهی که

زیبا میکشاندم به سمت اسارت...

((ساحل خدمتگزار))

-

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

-

👇👇👇

خانه تازه بود

ناگهان

به پنجره‌ها دل بستیم

و تا مرگ

به آسمان نگاه کردیم

((نیلوفر طاهری))

👇👇👇

امروز

در بیشه ی آسمان

از میان بوته ی خشک ابرها

کودک باران پابرهنه

به زیر چتر باز نیلوفرها، می پرد

و طراوت

کمی آنطرفتر

شاید

زیر دامن خیس سبزه ها

لای انگشتان گره خورده ی خاک می روید

چند قدم

بالاتر از پله های سبز سرو

کاسه ی شیشه ای آسمان

از قطرات درشت روشنایی

لبریز است

و از پشت نگاه نمناک برگ ها

دستان شسته ی زمین

پیچک وار

از پای گلدان شکفته ی پنجره ها

تا بالش گسترده ی رنگین کمان، بالا می رود .

((سارا کی غلام))

👇👇👇  

پشت هر پنجره باشم نظرم خیره به توست

در نگاهم تو فقط منظرۀ دلخواهی

((اعظم سعادتمند))

👇👇👇 

من نخواهم ایستاد روبروی تو 

جز برای بوسه دادن....

((هوشنگ ابتهاج))

👇👇👇 

شعر بودی

آمدی به ذهنم

نوشتم ات

تا از یادم نروی

باران بودم

باریدم در شب تنهایی ات

پنجره را بستی

تا فراموشم کنی

((محمد شیرین زاده))

👇👇👇 

تو همان

هوای دل انگیز صبحی

که به خاطرش

پنجره را

باز گذاشته ام ...

((محمد شیرین زاده))

  👇👇👇   

https://t.me/mohammadshirinzadeh

گاهی برای

سر زدن به من

کافی ست

فقط

پنجره را باز کنی!

((نسرین خواجه))

   👇👇👇   

https://t.me/mohammadshirinzadeh

یک‌ شب چراغ روی تو روشن شود، ولی

چشمی کنار پنجره‌ ی انتظار کو ...؟

((هوشنگ ابتهاج))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

می ‌خواهم

با دکلمه‌ی آفتاب و دشت

شب شعری بشوم پر از واژه‌ی تو...

تا صد دیوان شعر

از چشم‌ها و دلتنگی‌هایت

منتشر کنم.

عزیز راه دور،

دلتنگی

پنجره‌ی کوچکی‌ست

سمت آبادی تو...

((شیوا فرازمند))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

از اتاق پنجره را

از پنجره پرنده را

از پرنده پرواز را باخته‌ایم.

در هر کجای این دنیا

آرزویی بر باد داده‌ایم.

((نازنین خزائی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا

ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

((مولوی))
 

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

درون چاردیواری تنهایی که باشی

گاه کابوس هزارخاطره

پنجره میشود.

((سیمین برودفن))

پنجره

معنی تنهایی

دستان مرا

می فهمد!

((مهین رضوانی فرد))

آنکه

پشت همه ی پنجره ها

به انتظار نشسته

منم

((تورگوت اویار))

سلام ای شب معصوم !

میان پنجره و دیدن

همیشه فاصله ای ست ...

((فروغ فرخزاد))

از در و دیوار

شعر می بارد

پنجره ها را که

به هوای تو باز میکنم ...

((مهرداد حق محمدی))

هر پیکی گیراییِ خود را دارد!

هر کس شب رویایی ِخود را دارد

هر چند که روبه روی هم واشده اند

هر پنجره تنهاییِ خود را دارد!

((پیمان سلیمانی))

باز کن پنجره را

من تو راخواهم برد

به سر رود خروشان حیات

آب این رود به سرچشمه نمی گردد باز

بهتر آنست که غفلت نکنیم از آغاز

باز کن پنجره را

صبح دمید

((حمید مصدق))

انتهای همه‌ ی پنجره ها دیوار است

آخرین پنجره را هم که خودت میدانی...

((علیرضا آذر))

با هم

در کنار همین پنجره نشستیم

دل تنگی و اشتیاق

به دیدن ما آمدند

و نه هیچ کس!

هوا گرگ و میش بود

که رویا دستم را گرفت

و از ایوان انتظار

دور شدیم

با ترانه ای

در چشمان مان

((مهرداد آبکناری))