شعر های باران خورده ....

نه

این ها کاغذی نیستند

که بادشان ببرد

پاره سنگی که

روی رویاهایم گذاشتی بردار

روی باد بگذار

رویاهای من اند

که باد را بهم ریخته اند ...

((شهاب مقربین))

-

کانال یوتیوب شعر های باران خورده

پیشاپیش

چشم های خود را پرتاب کردیم

به جایی دور

بعد به راه افتادیم

لنگان لنگان

گام هامان را بردیم

رسیدیم

اما

دیگر برای دیدار

چشمی نمانده بود

((شهاب مقربین))

پنجره خوابیده است

آرام باش

پرده ها خوابیده اند

حرف نزن

حتا اگر برف صدا کند

و پرده ها و پنجره پلک هاشان را باز کنند

تو حرف نزن

دنیا خوابیده است

و در رویایی بی پایان انگار

آرام گرفته

آرام بگیر

شاید دنیا دارد رویای ما را می بیند

((شهاب مقربین))

-

دیگر چیزی نمی خواهم

مگر صدای نجوایی

که چیزی بگوید پنهان

پنهان کند سکوت مرا

مثل زمین گورستان

که چیزی نمی خواهد

مگر صدای خش خش برگی از باد

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

جوانی‌ام

گوشه‌ی آغوش تو بود

لحظه‌ای صبر اگر می‌کردی

پیدایش می‌کردم

آغوشت را باز کردی

برای رفتن‌ام

شاید حق با تو بود

من دیر شده بودم

دیر یا زود

مانند یک دسته‌ی گل

باید که حسرتم را در بغل بگیرم و بروم

به خواستگاری‌ آن زن ِ خاکی

که نه نخواهد گفت

آغوشش را باز خواهد کرد

و همه چیزم را خواهد گرفت

و من همه چیزم را به او خواهم بخشید

بی هیچ حسرتی

مگر این حسرت ابدی

که دهانم را می‌گیرد

دیگر چگونه بگویم که دوستت دارم ؟

((شهاب مقربین))

رویاها نیز پیر می‌شوند

اما کشان کشان و پیوسته

پیش می‌آیند

پا به پای من

که از دیرباز

دست در دست‌شان داشته‌ام

از ما کدام‌ یک پیش‌تر از پای خواهیم افتاد

رویاها

که سایه‌‌ ام می‌انگارند ؟

یا من

که واقعیت‌ شان پنداشته‌ ام ؟

((شهاب مقربین))

درخت پشت پنجره دوستت دارد

دارد دست‌هایش را تکان می دهد

دارد می رقصد

تو نیز برخیز

برگ‌های سبزت را تکان بده

میوه های شیرینت را فرو بریز

برقص... برقص

تا دنیا از تو یاد بگیرد

زیبا باشد.

-
((شهاب مقربین))

ميل گم شدن در من پيدا شده ست

ميل گم شدن در جايي بكر

در فكر‌هاي دور

خسته‌ام از حسِ خستگي

از اين‌كه اين‌جا نشسته‌ام

و مي‌گويم از اين‌جا و حالي

كه مرا خسته مي‌كند

خسته‌ام از خسته‌ام

فكر رهاشدن مرا رها نمي‌كند

فكر رهاشدن در رفتن

در اعماق يك سفر

مي‌خواهم با باران‌ها سفر كنم

از هرچه بگذرم

روي درياها چادر زنم

ميان شن شنا كنم

از هوا جدا شوم

به خلاء عشق بپيوندم

كه مرا مي‌آكند

كه مرا مي‌كَنَد

از زمين و هوا

و مي‌پراكند

آن‌جا كه هرچه رها شده‌ ست

تا آن‌جا و روزي كه باز

زيبايي‌اش

مرا پيدا كند

ميل گم شدن در من پيدا شده‌ ست

((شهاب مقربین))

رودخانه مي‌ رود از ياد مي‌برد

صخره‌اي را

كه آبشارش بود ...

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

ساعت خوابيده است

خواب مي‌ بيند

عقربه‌ ها به هم رسيده‌ اند و

آرام‌ اند

((شهاب مقربین))

صبر کن

این هنوز اول کار شاعری ست

شعری خواهم نوشت

که شاعران تاریخ به آن غبطه خواهند خورد

هزار کلمه

جمله‌ی آن‌ ها

تکرار نام تو

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

آسمان برقی زد

و من به لحظه‌ای همه چیز را فهمیدم

بازگو نمی‌توانم کرد

جز با زبان این باران

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

همه‌ ی کلمات

معنای تو را می‌دهند

مثل گل‌ها همه

که بوی تو را پراکنده‌اند

سکوت کرده‌ام

که فراموشت کنم

اما مدام

مثل زنبوری سرگردان

رانده از کندویش

دورِ گلم می‌گردم

((شهاب مقربین))

مانند عقربه‌ های ساعت

آسیاها در باد می‌چرخند

می‌چرخند و

خرد می‌کنند

مانند عقربه‌ های ساعت

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

نیمــه‌ ات را گــم کــرده‌ای،

مــاه تنــگ‌ دل؟!

صبــور بــاش!

نیمــه‌ مــاه بــه ســراغــت مــی‌آیــد

و تــو را کــامــل خــواهــد کــرد!

نیمــه‌ مــن،

بــر نخــواهــد گشــت . . .

-

((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

چگــونــه پــرنــده اي ســت

مــرغ عشــق!

قفــس قلــب مــن شــکستــه اســت و

بــاز آواز پــرواز را نمــي خــوانــد،

بــا بــال ِ خيــال حتــي...

-
((شهاب مقربین))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

اگر دری میان ما بود ،

می کوفتم در هم می کوفتم

اگر دیواری میان ما بود ،

بالا می رفتم پایین می آمدم فرو میریختم

اگر کوه بود ، دریا بود

پا می گذاشتم بر نقشه ی جهان

و نقشه ی دیگری میکشیدم

اما میان ما هیچ نیست

هیچ!!

و تنها با هیچ ، هیچکاری نمیشود کرد....

((شهاب مقربین))

👇👇👇

دستِ سردم

از چه می‌ لرزی؟

پنجره را ببند

مداد را بردار

دوباره شعرهای عاشقانه بنویس!

 - نه

این زمستان از پنجره نیامده‌ است

((شهاب مقربین))

👇👇👇

وقتي هوا باراني‌ ست

از ستاره‌ها دلم پُر است

وقتي هوا باراني‌ست

دستي بلند  به برقي

به خود مي‌پيچد و

دانه مي‌افشاند

و دندانِ برنج‌زار

بر آسمان مي‌خندد

و من دلم خالي مي‌شود

مثل آسمان دلم خالي مي‌شود

وقتي هوا باراني‌ست

((شهاب مقربین))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

تا تاریکی را نبینیم

چشم بستیم

به درون آمد

نشست

پشتِ پرده‌ی پلک‌هامان

((شهاب مقربین))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دهانم را دوختم

بر فريادي كه نمانده بود

و چشم دوختم

به نقطه‌اي كه دور مي‌شد

و به فريادم نمي‌رسيد

((شهاب مقربین))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

خوابت نمي‌برد

من هم

آهنگِ زنگِ مدامِ اين ساعتِ بدكوك

بالاي سرِ ماست

گاهي عقربه‌ها را جلو مي‌كشيم

به چهره‌ي هم نگاه مي‌كنيم

چيزي عوض نمي‌شود

پرده‌ها را عقب می‌کشیم

در تاريكيِ محض

هيچ چيز عوض نمي‌شود

پشتِ پرده‌ي پلك‌هامان

عقربه‌ها

پيِ چيزي مي‌گردند

و روياي كورِ من

پرپر ‌زنان

گورش را پيدا مي‌كند

((شهاب مقربین))

وقتي هوا باراني‌ست

از ستاره‌ها دلم پُر است

وقتي هوا باراني‌ست

دستي بلند به برقي

به خود مي‌پيچد و

دانه مي‌افشاند

و دندانِ برنج‌زار

بر آسمان مي‌خندد

و من دلم خالي مي‌شود

مثل آسمان دلم خالي مي‌شود

وقتي هوا باراني‌ست

((شهاب مقربین))

چه می‌شود کرد

دنیا همین خرابه بود

که به ما دادند

و ما به دستِ خود خراب‌ترش کردیم

با هم نساختیم

هر یک خانه‌ای بنا کردیم

با دیوارها و دری

که پشت‌شان پنهان شدیم

و هرگاه دلتنگ می‌شدیم

در را باز می‌کردیم

به امیدِ دیدار

با دیوارِ روبه‌رو

((شهاب مقربین))

و زلزله‌ای دیگر

کلماتِ ما را مدفون کرده‌است

کلماتی که از زیرِ آوار

صدا می‌زنند

صدا می‌زنند

ما پیوسته اجساد را

از خاک بیرون می‌کشیم

و به خاک می‌سپاریم

((شهاب مقربین))

قمارِ عجیبی بود

همه بُردیم

هرچه آورده بودیم

از یاد ..

((شهاب مقربین))

https://telegram.me/sherebarankhorde

نور بودى

آمدى به اتاقم

پرده را كشيدم كه تركم نكنى

تاريكم كردى

((شهاب مقربين))

برفی سنگین نشست

درختی زیبا شد

درختی شکست ...

((شهاب مقربین))