شعر های باران خورده ....

ما

بودیم و

اندوهی مداوم

که گاه در پس تبسمی کوتاه

از یادمان می رفت ...

((سید علی صالحی))

احساس دردی در

پشت خم شده ام

مرا وادار به ایستادن کرد

-
((آسیه جوادی))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

درد ها را سر به سر انباشتند

-

انتظار سینه ی ما داشتند ...

-

((هوشنگ ابتهاج))

‏کلوخه‌ ی غم را

باید به آب دهان خیس کرد

و به زبان هی چرخاند و

چرخاند و بعد فرو داد.

‏گفتن ندارد.
-

((هوشنگ گلشیری))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

شراب نمی‌نوشیم

که ما تهی دستان مستیم

مستِ مست از دردهایمان!

-

((مظفر النواب))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

فریاد که من از همه دیدارِ تو را

مشتاق‌ ترم وز همه محروم‌ ترم

((هاتف اصفهانی))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

‏ما همه سایه‌ ایم

‏عشق‌هامان سایه است

‏خونمان سایه است

‏پس درد از کجا می‌آید؟
‏

((‏⁧هوشنگ آزادی ور))

-

👇👇👇

دردِ پاییز صدایم را گرفته

و بی‌زمان کرده است...

گوش کن.

صدایم از پسِ کلمات با تو سخن می‌گوید.

می‌پرسد چقدر یاری

تا کِی یاری، تا کجا یاری؟

((شهریار مندنی پور))

-

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

-

👇👇👇

حتی در لحظاتی هم که

 به خاطر تمام شکست‌ ها و درد ها و ناکامی‌ هایم 

اشک می‌ریزم

نتیجه می‌گیرم 

که درد کشیدن 

بهتر از «هیچ بودن» است.

((اوریانا فالاچی))

ترجمه مانی ارژنگی

👇👇👇

غیر از دریغ و درد

از سنگ تا بهار

چه فصلی نشسته است؟

((منصور اوجی))

👇👇👇

دندانپزشک و مته بود و من که می مردم

من بودم و دندانپزشک و... غصه می خوردم

باید دهانم باز می‌بود و... ولی ساکت

باید که حرفم را درون گور می بردم

چشمان بسته ، منتظر در بدترین حالت

دکتر که دارد می‌کند با دست خود چالت

و تو که راضی می شوی به مرگ تدریجی

و تو که دارد می‌شود سی و دو سه سالت

در بین تاریکی چشمانت نه نوری هست

نه راه برگشتی و نه راه عبوری هست

داری برایش یک جهان را دور می ریزی

اصلا نمی‌فهمد درون تو غروری هست!

ساعت شش عصرست و تو ، دکتر و دندانت

ساعت شش عصرست و دارد می‌رود جانت

یونیت رو به صورتت با آن همه ابزار

یک مته دارد می‌رود تا عمق ایمانت

کل تنت بی حس شده غیر از همان جا که

می لرزد و می بینیش یک گوشه تنها که

دکتر برایت بی حسی را می‌زند آراااام

توی عصب ، جایی میان دین و دنیا که

زل میزنی در چشم هایش موقع رفتن

- تا نوبت بعدی مسکن میخوری حتماً.

زل میزنی این بار توی آینه وقتی

دارد نگاهت می‌کند در وقت جان کندن

طعم آمالگام و تو و دندانِ لامذهب

از سر به پایت درد داری با کمی هم تب

حالا تو هستی با تمام داد و فریادی

که در گلویت بی حس افتاده برای شب

تو وارث خون در دهانی بسته هستی و

از آینه ها و خودت هم خسته هستی و

وقتی که از هر جا بمانی درد می آید 

تو به سکوت و مته ها وابسته هستی و

((باران محمدی))

👇👇👇 

زبانی که

به آسانی دست

تا کشف دهان آزادی

کوتاه می آید

ضارب زخم این گلو

و مویرگ های کشیده

درد است

که راه خروج نمی داند

((مهر بانو ملک پور))

👇👇👇 

قهوه چی بگذار

تلخی قهوه هایت

تا آخرین ذره ی وجودم را

چروکیده کند

من اعتیاد دارم

به خوردن رنج های این فنجان...

((ساحل خدمتگزار))

👇👇👇 

این روزها تمام تنم درد می‌کند

بال پرنده‌تر شدنم درد می‌کند

از بس گلایه مانده به دل، این زبان سرخ

حتی اگر که دم نزنم درد می‌کند

انبوه واژه‌ها به لبم صف کشیده‌اند

از حجم داغشان دهنم درد می‌کند

اندام کوچه‌ای که در آن رد پای توست

از دست عابری که منم درد می‌کند

با نقشی از بهار می‌آیم، ولی ببین

گل‌های روی پیرهنم درد می‌کند

وجدان خسته‌ام که به ناکرده مبتلاست

شاید به جرم اینکه زنم، درد می‌کند

قربانی سکوت و مدارای خود شدم

این روزها تمام تنم درد می‌کند

((دکتر نرگس یادگار))

👇👇👇 

همه‌ ی درد من این است که می‌ پندارم

دیگر ای دوست من ! دوست نداری باشم

((محمد علی‌ بهمنی))

👇👇👇 

جنبه محبت نداریم

ظرفیتمان که تکمیل شد

غرورمان سرریزمیشود

و سِیل بی تفاوتیمان

افرادمهربان راغرق میکند!

آرام که گرفتیم

هاج و واج دنبال محبت میگردیم

آدمهای عجیبی هستیم...!

((نرگس صرافیان طوفان))

👇👇👇 

درد دارد كه خودت علت لبخند شوی

و دلت در همه حالات پُر از غم باشد…

(( رسول احدی))

  👇👇👇   

آه از این غربت نزدیک و از آن حسرت دور

عشق در سینه‌ی من هست و در آغوشم نیست

((اصغر معاذی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دردناک‌ ترین بخش ماجرا این‌جا بود 

که ما تا بلندترین پرتگاه ها رفتیم

 و کسی نگرانمان نشد..

شاید آنقدر گفتیم خوبیم که باور کردند..

((نرگس صرافیان طوفان))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

وقتی شکستی تنها می‌مانی

با مشتی برهوت و تکه‌ای از قلبت.

ما همه سایه‌ایم

عشق‌هامان سایه است

خون‌مان سایه است

پس درد از کجا می‌آید؟ 

((هوشنگ آزادی ‌ور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

همه‌ی ما یک چیز می‌گوییم

 و خیال می‌کنیم از سایرین بیشتر رنج کشیده‌ایم. 

ولی غم برای همه یکسان است،

 یکنواخت مثل داستان‌های عشقی.

از کتابِ راز مرد گوشه‌گیر

((گراتزیا دلدا))

و منکه فکر می کنم

دوست داشتن غده ایست در سینه ام

درد می کند

و دکترها از من قطع امید کرده اند

چگونه می توانم جلوی این دوربین لبخند بزنم و بگویم

سیب

آه سیب

سیب سرخ

سیب خیس

سیب لیز

یک چیزی شبیه همین درون سینه ام تکان می خورد !

((سحر عبادی پور))

بزرگ شدیم و فهمیدیم

هیچ زخمی با بزرگ شدن 

خوب نمیشه

فقط کهنه میشه...!

((فاطمه صابری نیا))
 

تمام دلتنگی‌ام را

پاشیدم روی دست‌هایم

خودم را ازتنم درآوردم

اما هنوز

جای صدایت

درون گوش‌هایم درد می‌کند

((نسرینا رضایی))

https://telegram.me/sherebarankhorde

سرمایه‌ ی انسان

رنج‌ هایی است

که کشیده است

((الکساندر سولژنیتسین))

پر از

دردم

و میخندم...

ولی در چشمانم

ابرهای سنگینی

برای گریستن دارم..

((سارا عباسی))

دردی

چه تلخ و ناگفتنی است

زیستن

در بی پناهی و تنهایی

چه رنج ِ ناب و ژرفی است

زندگی

این سان که

بر من می گذرد

چه اشتیاق هولناکی

آه

از من ِ بی پناه

آه!

((ابراهیم منصفی))

یه وقتایی هم

عکسِ تکـی بگیر

بریدنِ آدمایِ کنارت تـویِ عکس

بعد از رفتنشون

خیلـی درد داره

خیــلی....

((فاطمه صابری نیا))