شعر های باران خورده ....

-

برای تو بوده است

سکوت ِ من

در سالیان ِ دراز ...

و اینک

برای توست که میگویم

از سکوت ِ گذشته ام ...

((بیژن جلالی))

-

برای عضویت در کانال یوتیوب

شعر های باران خورده کلیک کنید

همه‌ی کلمات

معنای تو را می‌دهند

مثل گل‌ها همه

که بوی تورا می دهند

سکوت کرده‌ام

که فراموشت کنم

اما مدام

مثل زنبوری سرگردان،

رانده از کندویش

دور گلم می‌گردم.

((شهاب مقربین))

-

کانال یوتیوب شعر های باران خورده

تو ساعتی ، تو چراغی

تو بستری ، تو سکوتی

چگونه می توانم که غایبت

بدانم

مگر آنکه خفته باشی

در اندوه هایت ...

((محمد علی سپانلو))

ماه تویی

که زمزمه ات

شانه های شعرم را

می لرزاند

دلیل لبخند منی

در نهفته ترین رازی

که فریاد می کند

سکوت را…

🌈🦋((نفس موسوی))🌈🦋

سکوت بود

و دلواپسی

من بودم

و انعکاس محالی

که تویی ...

🌈((نفس موسوی))🌈

سکوت بود

و دلواپسی

غائله ای ناتمام

من بودم

و

انعکاسِ محالی

که تویی......

🌈((نفس موسوی))🌈

چشم هایش

رنگ ِ آتش بود

زنی

که درد ، از لب هایش

سکوت خرید…!

((نفس موسوی))

و فکر می‌کنی

کاش صدایی

در خالیِ این مکان

موج بیندازد.

صدایی نمی‌آید،

حتی سکوت که پیشتر

آوایش در گوش‌ات می‌پیچید.

((مجتبی ویسی))

👇👇👇

سوگند می‌ خورم

در من جادوی کلمات نیست

مانند یک ابر یا یک درخت

به سکوت

با تو سخن می‌ گویم...

((چسواو میوش))

👇👇👇

تو وطنم هستی

و ریشه‌هایَم در خاک تو جوانه شد

من دست‌هایم شاخه‌های رهایی‌ست...

و لب‌هایم شاه‌توت وُ شکوفه

در من هر روز درختی می‌روید...

ـــ ببین چطور گنجشک‌ها

آوای ِ آزادی را

برشاخسارم زمزمه می‌کنند

و برگ‌هایَم چطور

روبه‌روی باد می‌رقصند...

می‌دانم...

بعد از ما حتّی

شاخه‌هایمان

نه تبر می‌شوند...

نه چوبه‌های دار...

آنچه از ما باقی می‌ماند

نیمکتی‌ست

که از سکوتش

صدای ِ آواز ِ پرنده می‌آید....

((رها شیرکوند))

👇👇👇

کاش با تو نسبتی داشتم؛

مثل بهار که با شکوفه ی پرتقال، 

بوی خاک که با قطره های باران، 

یا اندوه که با سکوتِ ماه،

کاش با تو نسبتی داشتم...

((سید طه صداقت))

👇👇👇 

چه کسی می‌داند

در کدام دیاری

من بی‌تو در این سکوت

مثل دیوانه‌ها هستم

((جاهد ظریف‌ اوغلو))

مترجم : مینا رحیمی

👇👇👇 

در من ریشه زدی

در انتهای نگاه همیشگی

آنجا

که دیگر حرفی از من

و سکوتی از تو

در ضربان های پیوسته

از خط ممتد نوارهای قلبی

تیره و روشن

در هم تنیده

در صدای سکوت هایت که

ریشه هایش

باز

بسته

و گاهی خشک می شود.

((بهار چمنکار))

👇👇👇 

سکوتی سر به مهر

سراسر کوچه را دربرگرفته ست

خیابان هاپریشانند و توخالی

بسان آتشی میسوزد این بام تهی ازهیچ

 ز هر دانه

 ز هر پرواز پروانه

نه شوری دردلی مانده و نه حالی

میان عابرین خسته از تردید

که صورت های غمگین و خشن دارند

که روی چهره های درد مند وخسته ازتبعید

چنین پیراهنی* از غم به تن دارند

گذرمیکردم وناگاه برخوردم به دیواری

که شاهدبود این دیوانگان ساکت شهرکبوداز درد

خیالی در سرِآشوب و قلبی همچو من دارند

((تینا عبدالهی))

👇👇👇 

وقتی زنی به قدرت یک شاعر

دارد سکوت میشود در

سطر سطر نانوشته ی شعرش

چیزی شبیه

مردن را مشق می کند

((ستی سارا سوشیان))

👇👇👇 

این روزها تمام تنم درد می‌کند

بال پرنده‌تر شدنم درد می‌کند

از بس گلایه مانده به دل، این زبان سرخ

حتی اگر که دم نزنم درد می‌کند

انبوه واژه‌ها به لبم صف کشیده‌اند

از حجم داغشان دهنم درد می‌کند

اندام کوچه‌ای که در آن رد پای توست

از دست عابری که منم درد می‌کند

با نقشی از بهار می‌آیم، ولی ببین

گل‌های روی پیرهنم درد می‌کند

وجدان خسته‌ام که به ناکرده مبتلاست

شاید به جرم اینکه زنم، درد می‌کند

قربانی سکوت و مدارای خود شدم

این روزها تمام تنم درد می‌کند

((دکتر نرگس یادگار))

👇👇👇 

اگر مرا دوست نمی داری

دوست نداشته باش! 

من هرطور شده

خودم را ازین تنگنا نجات می دهم

اما دوست داشتن را فراموش نکن

عاشق دیگری باش...

این ترانه نباید به پایان برسد

سکوت آدم ها را میکُشد...

((رسول یونان))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

من و تو 

در کوله هایمان 

برای درمان زخم دلتنگی

آغوش داشتیم

بوسه داشتیم 

و دوستت دارم

اما در نهایت 

بی رحمانه سکوت را انتخاب کردیم 

"برای همیشه"...

((سحر رستگار))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

تنها سکوت است 

که در جای جای روح من، 

سمفونی را به درستی اجرا می‌کند... 

((والت‌ ويتمن))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

وقتى دو روح يكى باشند،

 صداى هم را مى‌شنوند

حتى در سكوت...

((دهلیوایو))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

سفره را دانه دانه برچیدم

سمنو را ، سکوت را ، سم را

سبزه ها را گره گره کندم

کاشتم من جوانه ی غم را

از هزاران هزار شب بی تو

بغض های شکسته را چیدم

پشت ویرانه های شب رفتم

لکه های غرور را دیدم

گفتی آرام و با طمانینه:

«هی گره بر گره زدی هر سال

از امید و خیال دل بکن و

سبزه ای را گره نزن امسال»

بغض شد یک گره و ابر دلم

یک نفس غصه هاش را بارید

لحظه ای دل خوشی به من بدهید

زندگی را به یاد من آرید

سبزه ها را گره نمی زنم و

سیب را در خیال می خندم

سنبل و سنجد و سماق و تو را

لابلای کتاب  می بندم

((روشنک آرامش))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

به این پرده ها اعتمادی نیست

به این حصارهای آویخته

در چشم‌هایی که

آواز باد، پنهانش نمی‌کند

سکوت چنان خسته

از پنجره‌ی اتاق می‌گریزد

که به استکان چای می‌چسبم و

با دهان تو شعر می‌خوانم

انگار کلمات

از آتشی که از دیوارهای خانه گذشته است

سرد می‌شود

فکرهای رفته باز می‌گردند

باد لابه لای پرده ها دویده است

و من به تنهایی شهری هستم

که هر کوچه اش

خواب تو را می‌بیند...

((الهام کیانپور))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

سکوت، اعتصابِ‌ صدا بود

وقتی نامت

چون زخمِ ‌روشنی در دهان من می‌سوخت

و گفت‌وگو

نام پرنده‌ای بود

در رفت و آمد چشمان‌ما

ما حالتی از یک‌دیگر بودیم

ما یک‌دیگر بودیم

آیا گونه‌های تو را هم

باجراحت ابرها پیوندی‌ست؟

آیا فکر نمی‌کنی که جسم رفتارِمعمولِ آینه است

نه بیش‌تر؟

در صورت‌من

یک‌تاخیرِمداوم

ورق می‌خورد

و اعتمادی آلوده به‌آینده

آیا تو هم...؟ آیا تو هم به ارتباط‌نور و سایه مشکوکی؟

به این‌که فضا

گاهی از پوست می‌گذرد

و فاجعه

طپیدن قلب در پاییز است؟

سر دربیاور از من

چنان لغتی ناسروده

که از دهان مرگ

پریده باشد.

((مینا راد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

با کلمات ساده به فکر فردا باش

که ماه با تو می شکفد

و اگر شعر نباشد

دریا هم در سکوتی عمیق

بخار می شود

((فرناز جعفرزادگان))

در هیاهوی جاده ای بی انتها

در سکوتِ سیاهی

با قلبی ترک خورده

بی آنکه به فردا بیاندیشم 

بی آنکه تو مرا ببینی

زیر تازیانه ی باران

دیرزمانیست با سیاهی چترم 

هم صحبت شده ام.

((ثمین طاهر منش))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

در انتهای بن بست

دیوارها میخندند

با ریزودرشت دندانهایشان..!!!

بگذارشهادت دهند

گلهای ابریشم

بلوط های رقصان زیر پای سنجاب ها

معاشقه ی برکه و ماه را !!!!

آسمان الماس ببارد...

وزمین

روی گسلهای مست

تورا بخواند

دستانم زوزه ی گرگ را بردسته ی دوتار بدوزد!!!

چشمانت

در میان تحریرهای حنجره گرگ

وچشمان نابینای من

سردرگم!!!!

بگذار آغوشت ...

ترس برسینه ام بریزد

تا زیر ابریشم کنار برکه

در رویای تو تمام شوم..!!!

پرواز کن...

شب بوها

زمین را پر کرده اند از بوی حسادت

قرارمان

پشت پرچین مهتاب

آنجا که ماه

شاهد عقدمان خواهد شد!!!!

((صنم چکاوک))

دریغ که نفسی...

به نفسی

بند نمی شود! .

دهان دقیقه ها را...

گچ می گیرم

که مهر سکوت

بر پیشانی خاک آلود واژه ها

گرفته باشم!!! .

چکه چکه از چشمهایم...

جاری می شوی

در پهنه ی شوره زار گونه هایم!!!

چرخ میزنم...

پشت بالهای پاییز

در کوچه پس کوچه ی

تاریک خیالت!!!

و تو هنوز نمی دانی...

چه کردی با من

که اینگونه

در حل معمایت مانده ام... .

((صنم چکاوک))

هنگامى كه سكوت

جايگزينِ حقيقت شود

آن سكوت يك دروغ است

((يوگنى يفتوشنكو))