شعر های باران خورده ....

این پیله تابوت تمام کرم ها بوده

پروانه شو ، باید به رفتن مبتلا باشی

((ساحل خدمتگزار))

هر واژه ای

وقتی به گوش می رسد از جانب شما

موسیقی و ترانه و آهنگ می شود

هر نغمه ای

از پیله چون درآید

پروانه ای شکفته و خوش رنگ می شود

با چشمهایتان

جنگل ها را گستردید

با دستهایتان

دریاها را آوردید

با آن که ما شما را

کم دیده ایم

اما برایتان دلمان تنگ می شود

((عمران صلاحی))

دست نوازشش را

به سر غنچه ها میکشید

گمان میداشتند

هرزه ی باغ است

اما

پروانه احساس مادرانه اش را

به جرم عمر کوتاهی

که میدانست

به غنچه های باغ

ارزانی ...

ماه میگریست

میدانست

مرگ

قبل از بلوغ او

لبان پروانه را میبوسد

پروانه هرزه نبود ...

((ساحل خدمتگزار))

-

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

-

👇👇👇

گفتی چشم هایت را ببند

و شعری بگو 

چشم هایم را بستم 

پروانه ای دیدم 

که در باران می رقصید 

و بوسه هایش را 

به دستان دخترکی می بخشید 

که چشم هایش

شبیه تو بود ...

((محمد شیرین زاده))

👇👇👇 

ماهی کوچک حوضی وسط خانه‌ی تو

دل به یک فاخته بسته است که بر شانه‌ی تو...

می‌پرد فاخته از شانه و ماهی از آب

می‌پرد از گل لبخند تو پروانه‌ی تو

مثل آن ماهی بی‌تاب که افتاده به خاک

این زن عمری‌ست که قلبش شده دیوانه‌ی تو

برق چشمان تو هر بار به من می‌گویند

که شبیه است به من لیلی افسانه‌ی تو

می‌شود مثل دو تا کوه به هم تکیه کنند

موج موهای من و شانه‌ی مردانه‌ی تو

((منا کرمی))

👇👇👇 

شعله‌ ای هر جا که در بزم محبت شد بلند

سوخت ما را دل، اگر پروانه را دامن گرفت ...

((فیاض لاهیجی))

👇👇👇 

نادیده چنان مست تمنای تو گشتم

کاول قدم از عمر گرانمایه گذشتم

اندر طلب روی تو در دوزخ محنت

چون عابد گریان پی نادیده بهشتم

حسن تو چنان کوس طرب کوفت در آفاق

کز بام درافتاد به غوقای تو طشتم

خاک رهت از خون بصر گل کنم امروز

کز این گل پاکیزه سر شیشه سرشتم

تا روز دیگر کز سر خاکم بدمد خشت

امروز خط دوست بود سبزه کشتم

گیسوی خیالت بهوس بافتم ای وای

در گردنم افتاد همین دام که رشتم

اندر سر کوی تو من ای قبله عشاق

آسوده ز فکر حرم و دیر و کنشتم

پروانه صفت سوختم از آتش عشقت

بگذشت زسر آب وز پیمان نگذشتم

((ادیب الممالک))

  👇👇👇   

انبوه شاخه های درختان را

دستی کنار می زند

پروانه ای عبور می کند

((کاظم سادات اشکوری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

تمام پروانه ها را

به رقص در میاورم

روی تک تکِ خطوطِ بالهایشان

نوشته ام

"دوستت دارم"

و

ترانه ی عاشقی

برایت خواهند خواند

راستی

حواست به بالِ پروانه ها باشد

مبادا "دوستت دارم" هایی که رویشان نقش بسته

روی دیوار اتاقت خشک شوند...

((مژده شکوری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دستت را

 به اشاره ی کدام پرواز برداشته ای

که هزاران پروانه در من

 به آسمان گریخت

((بدری دهنوی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

در سینه متروکِ من،

پروانه های عشق،

اندوهگین، دخیل بسته اند.

اما،

خاک سینه ام حاصل خیز است؛

گاهی دانه ای از جنس تو،

در آن می کارم.

وقتی آفتاب چشم هایت

بر آن می تابد،

گل می دهد

و عجیب، زیبا می شود...

گلی از جنسِ تو

و خاکی از جنسِ من،

و پروانه های عشق

که دورش می رقصند...

((سیده پرنیا عبدالکریمی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دارم بر میگردم به تنهاییام

به روزای بی درد و دلواپسی

تو پیله بمیرم از این بهتره

که پروانه باشم تو مشت کسی

((نسترن علیخانی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

گاهی آنقدر پیله می کردم

به خودم ،ق امتی که تا می شد

مشت من را که باز می کردند

روح پروانه ای رها می شد...

((فاطمه رمضان نيا))

مرگ

تنها

وزش ذراتي است

كه برگ درخت را

هر جا كه باشد

به رقصيدن وادار ميكند

گاهي

صورتم را در معرض آن قرار ميدهم

و ميانديشم

بايد براي يك زن خوب

از ارتفاع پيچك

پروانه‌اي بچينم

((مظاهر شهامت))

پروانه پشت پیله اش حس کرد راهی هست و رفت

شاید به راه بسته هم باید امیدی بست و رفت

((افشین یداللهی))

چون قید ریشه مانع پرواز می شود

پروانه را بدون پدر آفریده است ...

((غلامرضا طریقی))

راستی اگر

پیله شوم

پروانه شدن را بلدی ...

((محمد شیرین زاده))

فقط سوز دلم

را در جهان

پروانه می داند...

((ابوالقاسم لاهوتی))

ای نسیم خوش نفس

کی می آیی از سفر؟

کی از آبشار گل

می کنی مرا خبر؟

شاپرک به دور خود

پیله ای تنیده است

وقت پر گشودنش

بی گمان رسیده است

کی برای شاپرک

بال در می آوری؟

یا برای قاصدک

بال و پر می آوری؟

رفت و روب کرده ایم

خانه را برای تو

تا دوباره پر شود

از صدای پای تو

ای نشانه ی بهار!

ای نسیم خوش خبر!

خسته ایم و منتظر

کی می آیی از سفر؟

((بیوک ملکی))

حیلت رها کٖن عاشقا دیوانه شـو دیـوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانـه شو پروانه شو

((مولانا))

شب آمد، آفتاب خانه ها باش

بيا و تكيه گاه شانه ها باش

نسيم دلكش اردی بهشتی!

تسلّای دل پروانه ها باش

((حبیب نظاری))

پروانه هم شبیه من

از ساده لوحی اش ؛

دلبسته ی گلی ست

که درکش نمی کند...

((محمد علی بهنی))

من عاشقِ یک عشق ِ خیالی شده ام

آغازِ هزار، جمله ی سوالی شده ام

دیدی که به عشق، پیله کردم، آخـــــــــر

پروانه ای قشنگ و خال خالی شده ام....

((سحر زمردی))

پروانه ها وقتی می خوابند

بالهایشان را به هم می چسبانند

پروانه ها اینقدر کوچک هستند

که جای کسی را نگیرند

اما باز می بینی

چه فروتنانه

خود را از وسط تا می کنند...

این را که می بینم

دوست دارم در گوش همه دنیا

بگویم:

هیس!

مواظب باشید

مبادا حتی کوچکترین صدا

خواب پروانه ها را آشفته کند

((میچیو مادو))

چه تاریک است جهان

نکند پروانه ای هستم

درون پیله ای …

((سیروس نوذری))

در پیله تنهایی خود ...

آسوده بخواب ای کرم ابریشم ...

رویای پروانه شدن دیگر زیبا نیست ...

در آن سوی پیله ها ...

پروانه ها در آتش شمع می میرند ...

((محمد شیرین زاده))