شعر های باران خورده ....

تنهایی

نُت‌ غمگین اشک‌هایی‌ست

که با زمان آمیخته و بر زمین من می‌بارد

تنهایی صدای کسی‌ست

که به گوش‌هایم نمی‌رسد

((شیما سبحانی))

میدانی ؟

بعد از تو

چقدر اشک هایم را

خندیده ام

و چقدر رویاهایم را

در صفحه تاریک دفترچه ام

چرت زده ام

بدون تو

طلوع آفتاب هم

از استخوان ترک خورده ی پنجره

نورش را

دزدیده بود

و من ....

گریه هایم را

زیر گلدانهای خسته پنجره

پنهان میکردم

و به اندازه ی تمام لبخند های زنان

اشک میریختم

((نسترن بنی نجار))

من همیشه حرفهایم اشکهایی بود

که بهانه ی بغض تو بود

نمی توانستم سخنی بگویم

پشت این روزهای تنهایی

تو مرا یاد زن بودنم انداختی

ومن را با عشق خود به آسمانی بردی

که ابرها احاطه اش کرده بودند برای باریدن

نه من باریدم نه تو

زیرا که ما حرفهایمان را همیشه باریده بودیم

به من مرد بودنت را اثبات کن

من که زن بودنم را هرشب به تو هدیه داده بودم

به من سقفی نشان بده

من که همیشه خودم را سایبان تو کرده بودم

((غادة السمان))

موجیم و وصل ما ، از خود بریدن است

ساحل بهانه ای است ، رفتن رسیدن است

تا شعله در سریم ، پروانه اخگریم

شمعیم و اشک ما ، در خود چکیدن است

ما مرغ بی پریم ، از فوج دیگریم

پرواز بال ما ، در خون تپیدن است

پر می کشیم و بال ، بر پردهی خیال

اعجاز ذوقها ، در پر کشیدن است

یا هیچ نیستیم ، جز سایه ای ز خویش

آیین آینه ، خود را ندیدن است

گفتی مرا بخوان ، خواندیم و خامشى

پاسخ همین تو را ، تنها شنیدن است

بی درد و بی غم است ، چیدن رسیده را

خامیم و درد ما ، از کال چیدن است

((قیصر امین پور))

بعد از هزار مرتبه خواهش، دم وداع

چیزی نداشتم که بگویم...گریستم

-
((حسین دهلوی))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

تو از این دشت خشکِ تشنه

روزی کوچ خواهی کرد

و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.

-

((فريدون مشيرى))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

حال مرا هر کس که می پرسد بگو خوب است!

اشکش روان، اندوه جاری، زخم‌ ها کاری ست...

-

((حسین دهلوی))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

انتهای موهایم را بگیر

می رسد به عصری غم انگیز

که اشک‌هایم از کالبد

مثل پر مرغان دریایی می‌ریخت

چه ساعت‌ها که سرگردان بودم

روی بالشت خیس، بین پنبه‌های تشنه

که یادت

کلنگ می‌شد و فرو می‌رفت

در صفحه‌های استخوانی‌ام

باید این زندگی کاری میکرد

تا از دهانه‌ی منبسط درد

شیطان، بتکانم پایین

وقتی که نیمه شب، فرشته‌ی احمقی بودم

نشسته در دُمَل

خوابیده در ظلمات.

((نادیا قاسمی))

👇👇👇 

عمری‌ست در این میکده با اشک اسیرم

بگذار تو را سخت در آغـوش بگیرم

باشد که رسیدم به خداحافظی اما

هر بار که رفتم به تو افتاد مسیرم

غیر از شکنِ زلفِ تو شعری نسرودم

یک شهر خبر دار شد از عشقِ کثیرم

آمد به زبانم بنویسم که تو را دوست...

لرزید لبم.. اشک شد آن بغضِ اخیرم

جز بودن تو ثروت و مالی که ندارم

دل طعنه‌ پرانده‌است به دستانِ فقیرم

روزی که خیالت به رها کردن من بود

لبخنـد بزن زنده شوم .. بعد بمیرم

((مریم قهرمانلو))

چای می‌نوشم که با غفلت فراموشت کنم

چای می‌نوشم ولی از اشک،فنجان پر شده‌ست

((فاضل نظری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

"چشمهایم "

در امتداد افق جاری ست

ودر ژرفای گل آلود غمها 

کشتی تنهایی ام را 

بر دوش می کشد

تاشاید 

در هنگامه ی تلاطم اشکها

لنگر اندازد

بر شانه هایی بسان صخره ...

((سارا رضایی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

بعد از تو

کسی اشکِ مرا هیچ ندید؛

جز مُهر نمازی که بر آن بوسه زدم،،،

((مهران قدیری))

امروز

شعر من،تنهایی من است

واژه واژه بی تو بودن من است

اشک اندوه من است که

قطره قطره

در پای این وداع می چکد !

((فریبا سعادت))

اشک هایم را

در میان بازوانی نرم و آبی

رها میکنم

باگریستن من

دریا،اقیانوس نمیشود

اما تو

گاهی که دلت برای دریا تنگ شد

نگاهش کن...

تا اشک هایم

موج موج به سمتت بیایند

و ناخواسته

کمی از بیشترینِ مرا

در آغوش بکشی...

((آرزو شرف زاده))

دل شکستیّ و شبی یک نفر از جنسِ خودت

خنده ای تلخ به چشمانِ تَرَت خواهد کرد..

((علیرضا رنجبر))

اشک می ریزی

صدای ریزشم را

می شنوم...

وشعر

غمگین ترین

آیه هایش را نازل می کند ....

((محمد جنت امانی))

يعنى دلم شكست، اگر چه صدا نداشت

كه هيچ چيز، ارزشِ اشكِ تو را نداشت

((سيد مهدى موسوى))

با انقلاب اشک صمیمانه زیستیم

با دیده نه که با لب خندان گریستیم

هستی به ما تعلق چندان نمی گرفت

پس صادقانه است بگویم که نیستیم

از مکتب نخست، خدا را شناختیم

از خود اگرچه هیچ نگفتیم، کیستیم

یکروز مثل آدم و یکروز اهریمن

معلوم نیست، واقعیت امر، چیستیم

با چشم های بسته شتابان به سوی هیچ

تقلید کردگان روش های دی ستیم

هر یک به جای پنجره ها، میله ساختیم

انگار در قفس پی آزادگی ستیم

((نجیب بارور))

"اشک"

ادامه ی چکیدنِ عشق

از چشمان شاعری ست، که بعد از تو

نمی دانست با دلتنگی هایش چه باید بکند

نمی دانست

و آرام

ادامه ات را گریست...

((امیرمحمد مصطفی زاده))

اشك هم كه باشي

از چشم تَرَم نمي افتي

جاذبه را به زمين

بر عكس تلقين مي كنم!

((روشنک آرامش))

در صفحات تاریخ گذشتۀ تقویم زندگی

ثانیه های با تو بودن را تصویر می کنم

خاطرات غبار گرفتۀ ذهنم را

با قطرات اشک ، تطهیر می کنم

((نازنین لقائی))

دانه‌ هاي اشک

از چشمم بيرون مي‌زنند

چون قطار مورچه‌ها

از چشمان مرده
 
نکند اشک نيستند

مورچه‌اند اين‌ها

نکند مرده‌ام

در حسرت تو !؟

((رسول يونان))