شعر های باران خورده ....

عمری‌ست در این میکده با اشک اسیرم

بگذار تو را سخت در آغـوش بگیرم

باشد که رسیدم به خداحافظی اما

هر بار که رفتم به تو افتاد مسیرم

غیر از شکنِ زلفِ تو شعری نسرودم

یک شهر خبر دار شد از عشقِ کثیرم

آمد به زبانم بنویسم که تو را دوست...

لرزید لبم.. اشک شد آن بغضِ اخیرم

جز بودن تو ثروت و مالی که ندارم

دل طعنه‌ پرانده‌است به دستانِ فقیرم

روزی که خیالت به رها کردن من بود

لبخنـد بزن زنده شوم .. بعد بمیرم

((مریم قهرمانلو))

جمعه تـویی 

با همه ی دوری ات

خنده به لب

دلخـوشی زوری ات ! 

دوست ترم داری و راهی شدی

دل بکن از رفتنِ مجبـوری ات  .. ! 

((مریم‌ قهرمانلو))

مثل بوق بلند اتوبوس

مثل داغ بودن چای

یا آب یخ زیر دوش

یادت را میگویم؛ 

میان خنده‌هایم!

((مریم قهرمانلو))

شما رو نمی‌دونم

اما

من که می‌گم شب

دیگه از این ساعتا به بعد

وقتِ گفتنِ

من خیلی بیشتر دوسِت دارمه،،،

((مریم قهرمانلو))

دلیل خوب بغض‌ها

که مانده در سیاهی و سکوت تلخ روزها

هنوز دل سپرده‌ام

هنوز خسته‌ام ولی

چه بیکران ندارمت

چه عاشقانه نیستی ...

((مريم قهرمانلو))

حال و روز جهان را بی‌خیال

کجای دوست داشتنت بودم...!

((مریم قهرمانلو))

هر که پرسید دلت را چه کسی؟

خیره ماندم به همانی که تویی...

((مریم قهرمانلو))

من برای امروزی که تو را ندارم

ناراحت نیستم.

ناراحتم برای چهل سالگی ام

آنجا که به بهانه ی یک شعر ؛ یک آهنگ

به یادت می‌افتم

و به دخترم لبخند می‌زنم ..

من برای آن لبخند که درد دارد

ناراحتم ...

((مریم قهرمانلو))

آتش هم

از آسمان ببارد

سـردم است !

نمیدانم ..

به هر حال باید

بهانه ای برای بغل کردنت

داشته باشم ...

((مریم قهرمانلو))

عطر تو دارد این هوا

سر به هواترین منم...

((مریم قهرمانلو))

دستِ تو رو کم دارم

خوشحالیِ چشماتو

ای بغضِ شبِ جمعه

پنجشنبه منم یا تـو .. ؟

((مریم قهرمانلو))

دنیای تاریکی به تَن دارم !

پس مانده های درد یعنی من

رفتـی و پای رفتنت ماندم

با هرچه دارم

مـــرد

یعنی من ..

((مریم قهرمانلو))

دوست دارم که کمی سر به سرت بگذارم

گلِ مریم وسطِ بال و پرت بگذارم .. :

((مریم قهرمانلو))

دل من فکرِ تـــــو در سر دارد

به تو جز عشـق

نباید ورزید ..

((مریم قهرمانلو))

نه جانم !

روز درد ندارد ..

شب است که میفهمی تا به حال

چقدر مُرده ای ...

((مریم قهرمانلو))

بعد از رفتنت

دستم به جایی بند نیست !

چگونه بگویم ..

خب .. اصلا

دلت برای دوست نداشتنم

تنگ نیست .. ؟!

((مریم قهرمانلو))

من پریشان تر از آنم

که تو میپنداری

شده آیا ته یک شعر

ترک برداری ؟‌

((مریم قهرمانلو))

معلم ریاضی نمی‌ دانست !

ولی ...

ایکس تو بودی

که پیدا نمی‌ شدی ...!

((مریم قهرمانلو))

در من

دیوانه ای جا مانده

که دست از

دوست داشتنت بر نمی‌دارد!

با تو قدم می‌زند

حرف می‌زند

می‌خندد

شعر می‌خواند

قهوه می‌خورد

فقط نمی‌تواند

در آغوش بگیردت ...

به گمانم

همین بی آغوشی

او را

خواهد کشت ...

((مریم قهرمانلو))

گریه ام را تهِ هر شعری و هر خاطره ای

زحمتی نیست اگر

عشـق حسابش بکنید ...

((مریم قهرمانلو))

دست ازاین دیوانه بازی های خود بردار "دل"

ماندنی باشد خودش راهی مهیا میکند ...

((مریم قهرمانلو))

دلبرا چون می‌ روی

دل می‌ رود، جان می‌ رود

گر نیایی بی‌ گمان

از عشق ایمان می‌ رود

((مریم قهرمانلو))

از حال و روزِ شهـر بیزارم

از وقتی که بی من سفر کردی

خوبم.. ولی خب.. بیخیال اصلا

دلتنگتم... ای کاش برگـردی...

((مریم قهرمانلو))

ادامه دار میشوی در من !

در شعر

در آهنگ های هر شبه

ادامه دار میشوی در هزار خیابان

هزار کافه

هزار عکس ..

یک شهر دارد تو را ادامه میدهد

و تو به خیالت

رفته ای ... .

((مریم قهرمانلو))

من که خوبم

اما

بستگی داره

تو چطوری حالمو بپرسی

((مریم قهرمانلو))

می خواستم کمی

فقط کمی

دوستت داشته باشم

از دستم در رفت

عاشقت شدم

((مریم قهرمانلو))

یک فنجان قهوه

مهمانِ من باش

آغشته به سمِ عشق

درد ندارد!

فقط

چشمانت را که باز کنی

کسی شبیه مرا

دوست خواهی داشت...

((مریم قهرمانلو))