شعر های باران خورده ....

آن قدر برای تو می میرم

که هربار صدایم بزنی

جانم

از دهانم بیرون بیاید

((منیره حسینی))

گفتم برو

اما نه مثل باد

برگشتم

صدایت زدم

طوفان اما

از پشت سر

همه چیز را خراب می کند

((منیره حسینی))

سر نخ هرسیگارم

زنی ست که دنیا را

از فاصله ی همین دو انگشت می بیند

امروز که نفس هایش

یکی در میان آه می کشند

و سایه اش

سرفه

سرفه کوتاه تر می شود

باید همین حالا

تکلیف زندگی اش را روشن کنم

آن قدر به رگ هایش بنزین بزنم

تا کاری برنیاید

از بغضی که در این انفجار می ترکد

پرده را هرطور که می خواهی

روی جیغ هایم بکش

فرقی نمی کند

بوی گیس های سوخته ام را

باد

ازدرزهای پنجره به تخت خواب تو خواهد آورد

((منیره حسینی))

سعی کردیم کاری به هم نداشته باشیم

من بار تنهایی خودم را بکشم

آنهاچاله های زندگیشان را پر کنند

در این خانه هر روز دوستانی جمع می شوند

در تنهاییم

از خودشان پذیرایی می کنند

من و این مورچه ها

سال هاست که با خرده های نان

دوستی مان را اغاز کرده ایم.

((منیره حسینی))

حال مرا کسی درک می کند

که در سراشیبی ترین نقطه ی این شهر

به یاد کسی افتاده باشد

کسی شبیه تو

که تا دست هایت را باز می کردی

خطوط این جاده مرا به آغوشت می رساند این سال ها اما

از تمام خیابان ها

جواب سربالا شنیده ام

می ترسم

از مسیرهایی که منحرفت کرده اند

و دوراهی هایی

که در یکی بود و یکی نبود

مرا به پایان هیچ قصه ای نمی رسانند

می ترسم و

حال مرا

تنها کلاغی درک می کند

که هیچ وقت به خانه اش نخواهد رسید .

((منیره حسینی))

باور نمی کنم

مردی که از راه دور

بوسه می نوشت

درجنگی میان کشورهای مان

تفنگش را سمتم نشانه بگیرد

باور نمی کنم

خوشبختی ام

به مرز نرسیده

گلوله خورده است

((منیره حسینی))

مثل ساقه ی گلی شکننده بودم

باهرنگاهی گلبرگی با ترس ازتنم ریخته میشد

از ریخت افتاده بودم و

عطر گردنم

تورا یاد گلی نمی انداخت

آن روز

که پیراهنم را به اهتزاز از تنم دراوردم

شکارتو

بافتح دنیا برابر بود

امروز

دنیا برابرم ایستاده است

خوش بحال زن هایی

که به موقع می خندندو

به موقع گریه نمی کنند

خوش بحال کاکتوس ها

که با برخورد اولیه ی دست هایت

دیگرریشه ای در گلدان های خانه ات ندارند

((منیره حسینی))

هر شـب به تـو فکر میکنم

و تنهــایی

اتفاق سنگینی ست

که در آغوشم می افتـد

((منیره حسینی))

چمدان را که برداشت

زندگی از تنم بیرون رفت

سال هاست

آغوشم

تار تنهایی بسته است

((منیره حسینی))

شنیده ام

معشوقه ات شده ام

جان معشوقه ات بگو

راست است این دروغ قشنگ؟؟

((منیره حسینی))

تو می روی و من

به سقوط هواپیما فکر می کنم

به زمین گرم

که جایی ست میان بازوهای من

سرزمینی

که جز تو

هیچکس در آن زنده نمی ماند

((منیره حسینی))

ما خانه نداریم

ماشین نداریم

ما کنج دنج هیچ جایی را نداریم

اما

تمام جزیره‌های کوچک این شهر را

برای یک بوسه کشف کرده‌ایم

((منیره حسینی))

«دوستت دارم»

و این جهانی ترین شعری ست که گفته ام

شاعر نیستم اگر

این را که برای تو نوشته ام

دهان به دهان

میان بوسه های عاشقانه نچرخد.

((منیره حسینی))

میان دندانه های خطوط بریل

دلم به لمس انگشتان تو گرم است

هر بار که به نقطه ای برجسته می رسی

هر بار که در دو نقطه ی کور حس می شوم

مرد

حرف زدن که نیاز به دیدن ندارد

از روی خطوط اندامم مرا بخوان

و نفس هایم را

از لکنت جمله های عاشقانه ام بیرون بکش

من

با پا به پا شدن عصای تو

در سطر سطر زندگیت می دوم

و هر روز

دست هایم

پرانتزی می شوند

تا تله ای

انگشتانت را به بند انگشتانم در بیاورد

با من حرف بزن

روزی در چشم هایت

که مدام رو به عقربه های شب می چرخند

فقط با چند ستاره

روزها را برای تو روشن خواهم کرد.

((منیره حسینی))

به من حق بده

دوست داشتنت تنها راز زندگی ام باشد

من همیشه هرچه را که دوست داشته ام

از دست داده ام!

((منیره حسینی))

این روزها

از بلندی موهایت فهمیده ام

چند وقت است

تو را نوازش نکرده ام!

گناه

از کوتاهی انگشتان من است

که بشکنند

که بند بند با دیوار این سلول بر سرم بریزند

که قلم شوند و

روزگارم را سیاه کنند.

((منیره حسینی))

وقتی در خانه نیستی

زلزله

آتش سوزی

و حتی بادی که به پنجره می کوبد

وحشت زده ام می کند ...

می ترسم

هیچ راه فراری به آغوش تو نباشد.

((منیره حسینی))

به من حق بده به رویم نیاورم که چقدر دوستت دارم!

من همیشه هرچه را دوست داشته ام از دست داده ام

به من حق بده از روزهایی که نباشی بترسم

روزهایی که نیستی نابودم می کند

و جای خالی ات حتی با صدای هق هق هایم پر نمی شود

من می ترسم از نبودنت ..

از نحسی سرنوشتم که تو را از من بگیرد ..

این نامه را درست زمانی می خوانی که مرده ام

درست زمانی که ترسم از جوهر خودکارم ریخته است

و می توانم عاشقانه بنویسم :

تمام این سال ها دیوانه وار عاشقت بودم !

((منیره حسینی))

درک کردن یک زن

کار سختی نیست !

فقط مرد می خواد …

((منیره حسینی))

دلم شکسته است

و هرچه می گردم

تکه هایش جور نمی شود

مگر می شود

به یک عاشق

وصله های ناجور چسباند ؟ …

((منیره حسینی))

هربار به تو فکر می‌ کنم

به خودم خیانت کرده ام

هربار به خودم فکر می‌ کنم

تو به من خیانت کرده‌ ای

((منیره حسینی))

شنیده ام

موی بلند زنان عاشق را زیباتر می‌کند

برای همین است

که موهایم را کوتاه کرده ام !

این وصله ها

به آغوش تنهای من نمی چسبد …

((منیره حسینی))