شعر های باران خورده ....

چشمم به ضریح و روضه‌ی روشن تو

آید به مشام، بوی پیراهن تو

ای کاش شوم مولا یک قطره اشک

تا سر بگذارم به روی دامن تو

((سید مصطفی حسینی راد))

کاش می گشتم فدای دست تو

تا نمی دیدم عزای دست تو

خیمه های ظهر عاشورا هنوز

تکیه دارد بر عصای دست تو

از درخت سبزِ باغ ِ مصطفی

تا فتاده شاخه های دست تو

اشک می ریزد ز چشم اهل دل

در عزای غم فزای دست تو

یک چمن گلهای سرخ نینوا

سبز می گردد به پای دست تو

در شگفتم از تو ای دست خدا

چیست آیا خونبهای دست تو؟

((صادق رحمانی))

چشم ها غرق تماشا، که نیامد عباس

نگران بر لب دریا،که نیامد عباس

اشک ها همسفر آه، در آن لحظه ی تلخ

خسته از دیدن صحرا که ، نیامد عباس

کودکان منتظر او که مگر برگردد

آه از این شوق تماشا، که نیامد عباس؟!

بانگی از دور که در حنجره زخمی دارد

می کند فاش سخن را: که نیامد عباس

کودکی از دل خیمه، به پدر می گوید:

تو ندیدیش؟ بگو،یا که نیامد عباس!

((سید علی اصغر موسوی))

هنوز نبض زمان درقیام عاشوراست

هنوز خطبه ی حق در کلام عاشوراست

زمین,کرشمه کنان,عاشقانه میبالد

که ذره ذره ی خاکش به نام عاشوراست

نه حرفی ازعطش و نه اسا رت و مرگ است

تلاش زینب و سقا, دوام عاشوراست

صدای خواندن آیات آسمانی را

به روی نیزه شنیدن ,پیام عاشوراست

حسین تشنه ی لبیک های مردم بود

میان غربت کوفه امام عاشوراست

طلوع میکند از قلب آسمان مردی....

دلیل آمدنش انتقام عاشوراست

پس ازشهامت و صبر و دعای پی درپی.

شهید, واژه ی حسن ختام,عاشوراست

((هدیه ارجمند))

مطلع الفجر است یا تابیده قرآن روی نی

کاین چنین افتاده آتش در نیستان روی نی ؟

عرش می پیچد به خود از آه و سوز کاروان

باد می پیچد به موهای پریشان روی نی

می نویسد با سرشک کودکان صد ماجرا

از تنور خولی و شام غریبان روی نی

این امام تشنه از خونش وضویی ساخته

در نماز عشق شد تکبیرگویان روی نی

کاف و ها و یا و عین و صاد را تفسیر کرد

قاری قرآن ما با کام عطشان روی نی

می چکد خون از سر مجروح از سنگ " هبل "

ماه ما دارد نشان از آل سفیان روی نی

هم دوبیتی می چکد از خون او بر روی خاک

هم شده با شور این شاعر غرلخوان روی نی

((سید حبیب حبیب پور))

روا بود همه خوبان آفرینش را

که پیش صاحب ما دست برکمر گیرند

قمر مقابله با روی او نیارد کرد

وگر کند همه کس عیب بر قمر گیرند

((سعدی))