شعر های باران خورده ....

مرا تو راحت جانی و من تو را نگران

گناه کیست که

من با توام تو با دگران...؟

((فاضل نظری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

اکنون که ارغوان به تو نفروخت گل فروش

پیراهنی به رنگ گل ارغوان بپوش

((فاضل نظری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دلواپس گذشته مباش و غمت مباد

من سال هاست هیچ نمی آورم به یاد

بی اعتنا شدم به جهان بی تو آنچنان

کز دیدن تو نیز نه غمگین شوم نه شاد

من داستان آن گل سرخم که عاقبت

دلسوزی نسیم سرش را به باد داد

گفتی ببند عهد و به من اعتماد کن

نفرین به عهد بستن و لعنت به اعتماد

این زخم خورده را به ترحم نیاز نیست

خیر شما رسیده به ما مرحمت زیاد

((فاضل نظری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

من که جز هم نفسی

با تو ندارم هوسی

باوجود تو 

چرا دل بسپارم به کسی؟؟؟

((فاضل نظری))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

از هم‌آغوشی دریا به فراموشی خاک!

ماهی عمر چه دید از سفر کوتاهش

((فاضل نظری))

تصورر کن بهاری را که از دست تو خواهد رفت

خم گیسوی یاری را که از دست تو خواهد رفت

شبی در پیچ زلف موج در موجت تماشا کن

نسیم بی قراری را که از دست تو خواهد رفت

مزن تیر خطا! آرام بنشین و مگیر از خود

تماشای شکاری را که از دست تو خواهد رفت

همیشه رود با خود میوه ی غلتان نخواهد داشت

به دست آور اناری را که از دست تو خواهد رفت

به مرگی آسمانی فکر کن! محکم قدم بردار

به حلق آویز، داری را که از دست تو خواهد رفت

((فاضل نظری))

‌‌ای نبخشوده گناه پدرم، آدم را...

به گناهان نبخشوده قسم دلتنگم!

((فاضل نظری))

موسیقی سکوت صدایی شنیدنی است

بگذار گفتگو به زبان هنر شود

((فاضل نظری))

و عمر شیشه عطر است، پس نمی ماند

پرنده تا به ابد در قفس نمی ماند

مگو که خاطرت از حرف من مکدر شد

که روی آینه جای نفس نمی ماند

طلای اصل و بدل آنچنان یکی شده اند

که عشق جز به هوای هوس نمی ماند

مرا چه دوست چه دشمن ز دست او برهان

که این طبیب به فریادرس نمی ماند

من و تو در سفر عشق دیر فهمیدیم

قطار منتظر هیچ کس نمی ماند

((فاضل نظری))

تعریف تو از عقل همان بود که باید

عقلی که نمی‌خواست سر عقل بیاید

یک عمر کشیدی نفس اما نکشیدی

آهی که از آیینه غباری بزداید

از گریه‌ی بر خویشتن و خنده‌ی دشمن

جانکاه‌تر، آهی‌ست که از دوست برآید

کوری که زمین خورد و منش دست گرفتم

در فکر چراغی‌ست که از من برباید

با آن که مرا از دل خود راند، بگویید

ملکی که در آن ظلم شود، دیر نپاید

((فاضل نظری))

https://telegram.me/sherebarankhorde

تلخ است روزگار، مگر با بهانه‌ای

پیدا کنیم دلخوشیِ کودکانه‌ای

((فاضل نظری))

دیگر سراغ خاطره هایِ مرا مگیر

خاکستر گداخته را زیر و رو مَکن

((فاضل نظری))

https://telegram.me/sherebarankhorde

پس شاخه‌های یاس و مریم فرق دارند

آری! اگر بسیار اگر کم فرق دارند

شادم تصور می‌کنی وقتی ندانی

لبخندهای شادی و غم فرق دارند

برعکس می‌گردم طواف خانه‌ات را

دیوانه‌ها آدم به آدم فرق دارند

من با یقین کافر، جهان با شک مسلمان

با این حساب اهل جهنم فرق دارند

بر من به چشم کشتة عشقت نظر کن

پروانه‌های مرده با هم فرق دارند

((فاضل نظری))

https://telegram.me/sherebarankhorde

من و تو پنجره‌های قطارِ در سفریم

سفر مرا به تو نزدیکتر نخواهد کرد

((فاضل نظری))

چو قناری به قفس؟ یا چو پرستو به سفر؟

هیچ یک! من چو کبوتر؛ نه رهایم، نه اسیر

((فاضل نظری))

حتی نشد به حيله به دست آورم تو را 

بايد قبول كرد كه «روزی» مُقدَّر است

((فاضل نظری))

فردا اگر

بدون تو باید به سر شود ،

فرقی نمی‌کند ،

شب من کی سحر شود ...!

((فاضل نظری))

ای خیره به دلتنگی محبوس در این تنگ

این حسرت دریاست تماشا به چه قيمت؟

((فاضل نظری))

خطی کشید روی تمام سوال ها

تعریف ها معادله ها احتمال ها

خطی کشید روی تساوی عقل و عشق

خطی دگر به قائده ها و مثال ها

خطی دگر کشید به قانون خویشتن

قانون لحظه ها و زمان ها و سال ها

از خود کشید دست و به خود نیز خط کشید

خطی به روی دفتر خط ها و خال ها

خط ها به هم رسید و به یک جمله ختم شد

با عشق ممکن است تمام محال ها

((فاضل نظری))

گل محمدی من مپرس حال مرا!

به غم دچار چنانم که غم دچار من است

((فاضل نظری))

از تو هم دل کندم و دیگر نپرسیدم ز خویش

چاره‌ی معشوق اگر عاشق از او دل کند چیست؟

((فاضل نظری))

چون سرو سرفرازم و نزد تو سر به زیر

قربان آن گلی که مرا خوار کرده است

((فاضل نظری))

امکان رستگاری من گر نبوده است

بیهوده آزموده مرا بارها خدا.

((فاضل نظری))

تاوان عشق را دل ما

هر چه بود داد

چشم انتظار باش

در این ماجرا تو هم...

((فاضل نظری))

شمع روشن شد و پروانه در آتش گل کرد

می توان سوخت اگر اَمر بفرماید عشق...

((فاضل نظری))

بعد‌ از این ‌در دل من، شوق رهایی هم نیست

این هم از عاقبت از قفس آزاد شدن

((فاضل نظری))

چو قناری به قفس...؟

يا چو پرستو به سفر...؟

هيچیک! من چو كبوتر، نه رهايم نه اسير...!

((فاضل نظری))

‏‎اُطلِبُ العشق مِنَ المهدِ الی تا به ابد !

‏‎باید این جمله برایِ همه دستور شود

((فاضل نظرى))