شعر های باران خورده ....

هرشب 

از سقف خیالم تُ می چکی...

و این عاشقانه ترین بارش دنیاست

((مژگان بوربور))

می دانم

که درمان این همه درد

شعر نیست

تویی

تو...

((مژگان بوربور))

کِی

کجا؟

دست به

کُدام

خاطره ای بُرده ای؟

که من اینجا

اشک

در چشمانم حلقه میزند...

((مژگان بوربور))

عاشقی

به سن و سال ربطی نداره

هر وقت

که ببینیش

دلت یهو میریزه،قلبت تند تند میزنه دستات یخ میکنه

و تازه می فهمی

خواستنش

دوست داشتنش

یه عمره توی وجودتِ

و دلت می خواد همون لحظه

چشمات رو ببندی وبگیریش به بغل

کاری که

همون نگاه اول باید انجام می دادی والان

شده حسرت

عاشقی

یعنی همین خواستن های بیشمار

((مژگان بوربور))

تو خودتَ که فراموش

نَشدی «هیچ»

من تمام شب بخیر های

گذشته راکه برایم ارسال میکردی

هر شب نگاه می کنم تا خوابم برود.....

((مژگان بوربور))

غروب جُمعه چَنِگ میزند

به تنهایی آدم ها

اِنگارمیخواهد

هر چه خاطره هست را

بیرون بکشد...

باخود بِبَرد....

((مژگان بوربور))

کی میرسد...

آن صُبح

که من صدایِت بزنم

تو بگویی جِانا...

((مژگان بوربور))

این هوا را ...

نمی خواهم

جز برای با تو قدم زدن

غیر از این باشد

نوشِ جانِ دیگران

((مژگان بوربور))

دلم سر به هوا شده

مُدام

هوای تورا می خواهد....

((مژگان بوربور))

قرمزی لبت

رنگ ِ انار شب یلداست

غزلی را

مست کند...

دل بی تابم را

دیوانه ......

((مژگان بوربور))

در عشق تو

جان می دهم

جز این از عاشق هیچ انتظاری نیست

اما

کاش

تو هم

یکبار برای من تب می کردی...

((مژگان بوربور))

راستی...

اگر گاهی خیالت به خیال ما گره خورد

یادِ پاییزی که دارد

تمام می شود بیافت ...

روزهایش ،

به تنهایی گذشت

دل به آمدن بسپار

که زمستان در راه هست.

((مژگان بوربور))

باران که می بارد

با من حرف ها دارد

حتی جای تو ، مرا دوست دارد

همه چیز ش عاشقانه ست

اصلاباران می بارد

تا دستش را به من بدهد مرا تا خانه همراهی کند...

باران است...

که همیشه جای خالی تورا پُر می کند...

((مژگان بوربور)

قدم زدن زیر بارون

کنار دریا

صدای موج های عاشق

کنار بگذاریم

چترهایمان را

دست مرا بگیری

با زمزمه ای در گوشم!

که ...

دوستت دارم ، تو جان منی

((مژگان بوربور))

راهی نشان بده

خسته ام

از این همه کلافه گی

راهی که

مقصدش

آغوش توست...

((مژگان بوربور))

مثل برگی که از درخت می افتد

می چرخد

می رقصد

از نگاه تو ...

اتفاق می افتد

تمام ِ

حادثه ها

تو بیا ....

اتفاق شیرین من باش....

((مژگان بوربور))

پاییز

برف کم داشت

که دل نشین تر شود

مانند جان سرد من که

آغوش

گرم تورا کم دارد...

((مژگان بوربور))

هر برگ پاییزی

از عشق می گوید

از دوری یار و

از دلتنگی

بی چتر راه رفتن

زیر باران

یکی نیست بگوید

پاییز عاشق تر است یا من؟

((مژگان بوربور))

خیره ام

به برگی زرد

نشسته بر نیمکت تنهایی

یاد دارم

قول دادی فصل عاشقی برگ ها

قدم خواهیم زد

دلتنگی هامان را

راستی

من هنوز در انتظارم

هنوز....

((مژگان بوربور))

پاییز فصل

عاشقانه هاست ،

با خش خش هر برگ

خاطره ای

مرور می شود

از پشت پنجره ی اتاقم ...

((مژگان بوربور))

سرزمین ِ

من عاشق

چشمان توست

که ندارمش

من بی جغرافیا ترین

جای جهانم....

((مژگان بوربور))

درتمام شعر هایم

می خواهم در آغوش بکشم تورا

دیگر واژه ها هم

برای دوست داشتن

تو کم آوردند....

((مژگان بوربور))

مرا به چالش بکش

با نگاهی

که دل میبرد...

((مژگان بوربور))

بیا قدم

زدن هایمان

را دوباره تکرار کنیم

این خیابان

هم دلتنگ توست...

((مژگان بوربور))

آغوشت را

تمدید کن؛

انقضای من،

رو به پایان است...

((مژگان بوربور))

صدایت را میخوام

که دائم بگویی

دوستت دارم

دوستت دارم

دوستت دارم...

((مژگان بوربور))

هراس یعنی ...

روزی

من باشم بی تو

و سنگینی خاطرها.....

((مژگان بوربور))

باران می بارد

و من ،

در انتظارِ

آمدنت !

عجب

خیال باران خورده ای...

((مژگان بوربور))