شعر های باران خورده ....

خداحافظ ...

آخرین کلامی که از تو شنیدم

و باز قصه‌ی تلخ جاده و آن راه بلند...

که تو را از خلوت من می ربود

آسمان می گریست

شیشه ها می گریستند

و من مبهوت رفتنت

در پس شیشه های مه آلود

بغض دردناکم را بلعیدم

دیوانه وار خندیدم

و تو را بدرقه کردم...

((سحر شاه محمدی))

گاهگاهی که دلم می گیرد

پیشِ خود می گویم

آنکه جانم را سوخت

یاد می آرد از این بنده هنوز ؟

((حمید مصدق))

سیر نمی شوم زتو ، ای مه جان فزای من

جور مکن جفا مکن ، نیست جفا سزای من

با ستم و جفا خوشم ، گرچه درون آتشم

چونکه تو سایه افکنی بر سرم ای همای من

((مولانا))

قصد جفاها نکنی ور بکنی با دل من

وا دل من وا دل من وا دل من وا دل من

قصد کنی بر تن من شاد شود دشمن من

وانگه از این خسته شود یا دل تو یا دل من

واله و شیدا دل من بی‌سر و بی‌پا دل من

وقت سحرها دل من رفته به هر جا دل من

بیخود و مجنون دل من خانه پرخون دل من

ساکن و گردان دل من فوق ثریا دل من

سوخته و لاغر تو در طلب گوهر تو

آمده و خیمه زده بر لب دریا دل من

گه چو کباب این دل من پر شده بویش به جهان

گه چو رباب این دل من کرده علالا دل من

زار و معاف است کنون غرق مصاف است کنون

بر که قاف است کنون در پی عنقا دل من

طفل دلم می نخورد شیر از این دایه شب

سینه سیه یافت مگر دایه شب را دل من

صخره موسی گر از او چشمه روان گشت چو جو

جوی روان حکمت حق صخره و خارا دل من

عیسی مریم به فلک رفت و فروماند خرش

من به زمین ماندم و شد جانب بالا دل من

بس کن کاین گفت زبان هست حجاب دل و جان

کاش نبودی ز زبان واقف و دانا دل من

((مولانا))

معشوقه ام باش و ساکت شو

با من درباره شریعت عشق ، بحث نکن

عشق من به تو شریعتیست که می نویسمش و

اجرا یش می کنم

اما تو

آموختمت که گل مارگریت شوی و

بر بازوهایم بخوابی و بگذاری تا حکومت کنم

و کار تو فقط این باشد

که تا ابد معشوقه ام باشی...

((نزار قبانی))

شب هجران و تنهایی و بی مــِـی مانده بیدار

خدا را شکر چون خاطر به جای دیگری دارم

برو ای عقل ، ای شب ، ای غم ، ای تشویش ، ای حسرت

که من با مستی امشب ، رازهای دیگری دارم

((عماد خراسانی))

مرگ را حقير مي کنند ، عاشقان

زندگي را بي نهايت

بي آنکه سخني گفته باشند جز چشمهايشان

فراتر از حريم فصول مي ميرند

بي نشان

در فصلي بي نام

بي صدا ، ترانه مي شوند بر لب ها

در اوج مي مانند

همپاي معراج فرشتگان

بي آنکه از پاي افتاده باشند از زخمهايشان

عاشقان ايستاده مي ميرند

عاشقان ايستاده مي مانند

((سيد علي صالحي))

پايم را روي مين گذاشته‌ام

تکان بخورم مرده‌ام

بايد همين‌جا که هستم

بمانم تا آخر دنيا

درست

وضعيت سرباز جنگي را دارم

کنار تو و زيبايي‌ات

((رسول يونان))

بگو دوستت دارم تا زيبائيم افزون شود

که بدون عشق تو زيبا نخواهم بود

بگو دوستت دارم تا سر انگشتانم

طلا شده، و پيشانيم مهتابي گردد

بگو و ترديد نكن

که بعضي از عشق ‌ها قابل تأخير نيستند

اگر دوستم بداري تقويم را تغيير خواهم داد

فصل‌ هايي را حذف نموده

يا فصل‌ هايي را به آن اضافه خواهم کرد

و زمان گذشته را به پايان خواهم رساند

و به جاي آن پايتختي براي زنان تاسيس خواهم کرد

اگر تو معشوقه‌ ام شوي، من پادشاهي خواهم بود

و ستارگان را با سفينه‌ ها و لشکريان فتح خواهم کرد

از من خجالت نکش، که اين فرصتي ست براي من

تا پيام آوري باشم ميان تمام عاشقان

((نزار قباني))