شعر های باران خورده ....

موهایت را که باز کردی

فهمیدم

یلدا هم

شب کوتاهی ست

برای دوست داشتن ات ...

((محمد شیرین زاده))

👇👇👇 

وقتی‌که غمگینی هوا سرده

لبخند تو جادوی آتیشه

موهاتُ رو شونه‌‌ت که می‌ریزی

یلدای من تازه شرو می‌شه

من چترمُ وارونه می‌گیرم

از آسمونم عشق می‌باره

من تو همین پاییز فهمیدم

عاشق شدن چه لذتی داره

امسال و پاییزش ، پاییزه و یلداش

من مطمئنم که ، توی همین پاییز ، باز عاشقت میشم

با آذرُ سرماش ، دستِ تو و گرماش

من مطمئنم که ، توی همین پاییز ، بازعاشقت میشم

شالُ کلا کن دختر پاییز

سرمای سختی پیش رومونه

شالُ کلا کن خیس بارونم

بارونی‌ ‌تُ بردار بارونه

چشمای تو خورشید بارونه

چشماتُ وا کن آسمون صافه

مهتاب مهمون میشه تو آینه

موهاتو با وسواس می بافه !

((سامی تحصیلداری))

با من

از سپیدي برف شب یلدا٬

از رنگین کمان سفره‌ي درازتان بگو!

من از سیاهی رويِ پدر

دراین شب برایت مي‌گویم

از خنده ها،

براي سرخي انارها بگو

از قرمزي خون دلِ مادرم مي‌گویم...!

از دهان بازِ

پسته‌ها، دربزم آجیل چهار مغز بگو

از دهان بستهٔ خواهرم،

که سرما

مغز استخوانش را بوسیده مي‌گویم!

راستی!

پس از این همه گفتن

یلدا کجاست

در خانه‌ي شما

یا در...؟!!!

اینجا

هر شب

تا رسیدنِ روز

یلداست

((سامان عبدلی))

بانوی هوس! دلم برایت تنگ است

یلدای بدون من حرامت باشد

((مجتبی سپید))

ایــنجا

بـــدون تــو

تمــام شـــب هــای مــن

یــــلداســــت ...

((محمد شیرین زاده))

یلدا که می آید در و دیوار می خندد

اکسیژن توی هوا بسیار می خندد

یلدا که می آید تمام شهر با غمهاش

چون گشته بازم موسم دیدار می خندد

دایی ،عمو ، بابا بزرگ و عمه و خاله

مادر بزرگ خسته و بیمار می خندد

دور همی های قشنگی شکل می گیرد

دنیای ما بی حد و بی تکرار می خندد

اشعار حافظ نقل مجلس میشود، قطعا

شاعر برای خواندن اشعار می خندد

وقتی انار و هندوانه شمع مجلس شد

هر حاضری بی وقفه و رگبار می خندد

رسم و رسومات قشنگی با خودش دارد

یلدا که می اید خدا بسیار می خندد

((سجاد صادقی))