من یک زنم
چون آفتاب سرخ شناور در آسمان
مغرور بر بلندای کوه ایستاده ام
برشانه های تو
بر قامت بلندترین کوه بی عبور
می بالم از شکوه
ای کبریای کوه
اما
چون خاطرات برفی یک روز ملتهب
در آفتاب رنگ پریده
بر تپه های عشق
من را غنیمتی بشمار !
((مهشید کاوه))
برچسب ها: مهشید کاوه , اشعار مهشید کاوه , شعر زن , شعر زنان
تاريخ : یکشنبه ۲۷ آبان ۱۴۰۳ | 0:32 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
زن
سایه ی ماه و زمین
میان دو تاریکی
زن
با یک اشاره
روشن می کند
جهان را
((فرناز جعفرزادگان))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: فرناز جعفرزادگان , اشعار فرناز جعفرزادگان , شعر زن , شعر زنان
تاريخ : یکشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۰ | 16:24 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.