شعر های باران خورده ....

نگار من!

امید نوبهار من

لبی به خنده باز کن

ببین چه گونه از گلی

خزان باغ ما

بهار می‌شود!

-

((سیاوش کسرایی))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

از تو بعید نیست میان دو خنده‌ات

تاریخ گنگی از خفقان، عاشقت شود

((افشین یداللهی))

👇👇👇

خورشید خنده کرد و زِ امواج خنده‌اش

بر چِهرِ روز، روشنی دلکشی دَوید ...

((فروغ فرخزاد))

👇👇👇 

اندوه ها!

در کمینِ لبخند من اَند،

میخندم

و اندوه ها!

در گونه اَم

چال می‌شوند..

((صدیقه بیگلری))

👇👇👇  

دهانم از آخرین لبخند

شباهتش را به خودش از دست داده است

و اشیاء

ساعتها با زبان مشترکی

با من حرف می زنند

((مریم نظریان))

"بخند"

تو نمی دانی

چقدر خنده هات

برای حال بد من

خوب است ...

((محمد شیرین زاده))

آبِ خنده

چه کسی دیده،

که با گریه

به یک جو برود؟

«بعد هر خنده همیشه گریه ست»

گفته و می گویند

آه!

اما

ای عشق!

تو بخند و بگذار

گریه از رو

برود

((مرتضی امیری اسفندقه))

https://telegram.me/sherebarankhorde

پلک نداشتند "چشمانش" 

دو "لب" بودند

که می‌خندیدند....!
‏ 

((كامل الشناوي ))

ترجمه‌ ی سعید هلیچی

لبخند که میزنی دلم میلرزد

ویرانی دل به خنده ات می ارزد...!

((سپیده صدرایی))

چه خوب......

که میان اینهمه

دلتنگی و

دل آشوبی....

تو هستی

که هنوز

" خوب "

می خندی.....!

((مهین رضوانی فرد))

اقاقیا فرشته‌ی فقرا

شربت عصرانه‌ی خنکش را

برایمان مهیا می‌سازد.

بر تو خم می‌شوم:

رفتار نسیم و جانوران آب

در پوست توست.

و هوا جامِ جان شاپرکی‌ست

که در میان هزار خورشید و هزار سایه‌ی تو

می‌سوزد و شاهد است.

تو خوشه‌های سپید خردسالی‌ی منی

که دوباره می‌چینم.

تو انگشتان نخستین منی.

کنار جالیزهای سبز خیار

فقرا می‌خندند:

می‌بینی چگونه برهنه‌ام؟

حتا ناف مرا هنوز نبریده‌اند:

عشقم چون تولدی تازه

هنوز لزج و خونی‌ست.

برای تو می‌خندم.

در خانه‌های نزدیک

چرغها را زودتر افروخته‌اند.

هوا میان هزاران چراغ و هزاران سایه‌ی تو

از دوردست تا نزدیک

خاکستر است.

مرا کاشته بودند

کاشته بودندم تا با خورشیدهای عجول

احاطه‌ام کنند.

تو آمدی چنان نرم مرا چیدی

که رفتار نسیم را

در دست تو حس کردم.

تو شاهد خورشید و هوا شدی

نسیم در گیسوانت سرخ سوزانت.

جانوران آب آرام به خاب شدند

و رفتار خون صافی‌ی تو

در خاب یکایکشان

حس شد.

تو مانند چهره‌یی شدی

که من بر او نگریستم

و

می‌نگرم.

عشقم چون تولدی تازه

هنوز لزج و خونی‌ست.

بیا

حیاطهای کوچک را

حشرات و نور می‌پوشانند.

برای تو می‌خندم.

برای تو می‌خندم.

اقاقیا

امروز برایمان

شربت خنک عصرانه می‌آرد.

((بیژن الهی))

گفت : بخند ،

خنده هایت را دوست دارم،،

دنیای خنده ات رنگی است

دنیای خنده ات ، آرامم می کُند،،،،،

در دل گفتم: آخ ...دنیایم درد می کُند

خنده هایم درد می کُند

حال و هوای دنیایم درد می کُند ،

اما باز

برای تو می خندم ،

در این دنیایی که دارد

خالی از عشق می شود می خندم

برای تو

دریای طوفانی ام که باشم ،

می خندم ،

همیشه می خندم........

((مرجان مجاور))

وقتی که میخندی

دلم بی تاب میشه . . .

تمام ثانیه های تلخمون

به یکباره ناب میشه ! ! !