شعر های باران خورده ....

در این شعر

کلمات

خواب بوسه دیده اند

یقین دارم

تو در راهی

آسمان امروز

سراسر ابری ست ...

((محمد شیرین زاده))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

 وقتی هوا

آلوده دلتنگی ست

بیا

بیا که حضورت

شبیه باران است

((محمد شیرین زاده))

https://t.me/mohammadshirinzadeh

از شعر

دور شده ام

آنقدر دور

که حتی دیگر

به خاطر نمی آورم

روز های بارانی

منتظر آمدن

چه کسی بوده ام ...

((محمد شیرین زاده))

باران اگر نبارد

عطر ترا

در کدامین هوا

نفس بکشم

که دلم

نگیرد

نمیرد ...

((محمد شیرین زاده))

پیش از آنکه بروی

به من بگو

اشک هایم 

خاطره کدام روز بارانی ست ...

((محمد شیرین زاده))

از باران

چیز زیادی نمی خواهم

همین که ببارد

ببارد و

جای این چتر

دست های او را

در دستم بگذارد ...

((محمد شیرین زاده))

باران

تنها باران

سکوت را می شکند

و من

بار ها دیده ام

چگونه در هوای او

لب بسته غنچه ها

شگفته می شود ...

((محمد شیرین زاده))

هنوز صدای تو

دَر گوش مَن است

چون نَم نَم باران

دَر خاطرِ گُلی

تِشنه 

((محمد شیرین زاده))

دلی که ترا ندارد

هوایش

گرفته تر از

هوای بارانی ست ...

((محمد شیرین زاده))

راستی

چگونه می شد

این عصر بارانی

اگر جای خداحافظ

لبانت

حرف بوسه را می زد

((محمد شیرین زاده))

چرا

با شروع باران

دست یکدیگر را گرفتیم

ما که می دانستیم

برای وداع با هم

پا به این خیابان گذاشته ایم ...

((محمد شیرین زاده))

کافیست هوایت

به سر این شهر بزند

تا آسمانش را

بارانی کند

و یک نفر را

در میان کوچه هایش

دلتنگ ...

((محمد شیرین زاده))

یادت

اشکم را در می آورد

و من می خندم

به سادگی لحظه هایی که

دوست داشتم ات ...

((محمد شیرین زاده ))

تو

باران بودی

این را 

از صدایت فهمیدم

وقتی

برای همیشه می رفتی 

((محمد شیرین زاده))

پنجره ای باش

به سوی من

حالا که از دلتنگی ات

باران شده ام 

((محمد شیرین زاده))

آه

اگر باران ببارد

اگر 

ببارد

چگونه بغضم را

بر ابر ها بپوشانم.

((محمد شیرین زاده))

و با یک بوسه

چنان غرق او شده بودم

که می پنداشتم

باید قطره بارانی باشد

که اصالتش

به دریا می رسد 

((محمد شیرین زاده))

و باران

مثل همین

قطره های شبنم

بر گونه های من

حضور غریب معلقی دارد!

((محمد شیرین زاده))

و شعر من

تفسیری بود

از چشم های او

آنگاه که باران

لبریز احساسمان

کرده بود ...

((محمد شیرین زاده))

از من بپرس

کی باران آمد؟

تا بگویم :

از وقتی رفتی ...

((محمد شیرین زاده))

قطره های باران

بیشتر شعله ورم می کند

تا خاموش ...

((محمد شیرین زاده))

هیچ می دانی

باران که بزند

پشت هر پنجره

دلی

بیقرار دلی می شود ...

((محمد شیرین زاده))

خیس بارانم ببین چتری نمیخواهد دلم

باتو ام، با خاطرت، چیزی نمیخواهد دلم...

((امیر اخوان))

رسید و خیس آبم کرد باران

دچار التهابم کرد باران

همین که شانه خالی کردم از اشک

دوباره انتخابم کرد باران

((حبیب نظاری))

سراسر دیروز باران بود

نه قطره‌ ای مال من شد، نه قطره‌ ای مال تو

سراسر دیروز در خانه نشستیم

چترهایی دیدیم

که سهم‌ مان را به خانه می‌ بردند

سراسر دیروز باران بود

((مزدک پنجه ای))

باران اشاره ي چشم من است

به سمت خيال تو

نم آن همه ابر

حسرت ديدار ماست

و چك چك باران روي پوست زمين

ضربان قلب ماست

وقتِ ديدار

وقتِ ديدار!

وقتِ ديدار؟

((روشنک آرامش))

باران

پشت پنجره سرریز

سرازیرم به مخفی ترین دهلیز

تودرتو می روم به غارهای پنهانی

به قندیل ها

و چکه چکه برگ های خیس

به کوچه شب زده

که بدرقه ام می کند

روی صلیب مهتابی رنگ

از نور چراغ برق

اندام شب وره ام مصلوب

عیسای ظلماتم

محیط درد را ترک می کنم

هیچ اثری از معجزه نیای ام

موسی را تداعی نمی کنم

می روم

آهسته

قدم به قدم.

چشمم

روبه آینه یی ست که نورش

از این شانه به آن شانه

طرح اندام شب زده ام را پاک می کند

روی شب یک قطره ام

و شبنمی که راه را منعکس می کند

و تو را

((آذر کیانی))

من شهری باران زده ام

اگر باور ندارید

به چشم های من بیایید

مردم آن

هنوز آفتاب را ندیده اند.

((نرجس درزاده))