گندمزار
به هر سازی که باد بزند ، می رقصد
به خودم نگاه می کنم:
ساقه ی گندمی
زیر دندان آفتاب...
((ساغر شفیعی))
برچسب ها: ساغر شفیعی , اشعار ساغر شفیعی , شعر گندمزار , شعرکده
راه دوری نمی رود
چرخی می زند حوالی شانه هایت
نفسی تازه می کند دور موهایت
و دوباره در آغوش تو می افتد
سیاره که اهلی شد
از این مدار خارج نمی شود
روی ماهت را می بوسد و باز
دورت می گردد
دلکم اهل همین منظومه است
بوسه ای نثارش کنی
راه دوری نمی رود
((ساغر شفیعی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: ساغر شفیعی , اشعار ساغر شفیعی , شعرکده , شاعرانه ساغر شفیعی
اسم من از زبان تو شنیدنی تر
دیدنی تر
حروف، کشیده تر
بلندبالاتر
کرشمهُ نستعلیق در کمرگاه
خرام قلم در قدم ها
به نامم مباهات می کنم
وقتی صدایم می زنی
ساغر ، بلور می شود و
نور، در دایرهُ حروف
شکسته می شود
تابلوی خوشنویسی می شود نامم
نسخهُ قدیمی خطی
که هنوز
تا هماره
به کار شفای دل بی قرار می آید
قلم به دست بگیر و
بوی مرکب بپیچان
آواز قلم در کشیدگی سین
اثر دیگری بیافرین
مرا به نام صدا کن
((ساغر شفیعی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: ساغر شفیعی , اشعار ساغر شفیعی , شعرکده , شاعرانه ساغر شفیعی
دهان واژه ها ، ناگاه
وا می مانَد از توصیف زیبایی
((ساغر شفیعی))
برچسب ها: ساغر شفیعی , اشعار ساغر شفیعی , شعر کوتاه , شعرکده
پستچی ِحواس پرت
نامه های تورا
به حیاطِ همسایه می اندازد
وگرنه محال است
فراموشم کرده باشی
((ساغر شفیعی))
برچسب ها: ساغر شفیعی , اشعار ساغر شفیعی , شعر پست چی , شعر کوتاه
فصل که رخت عوض می کند
دوباره عاشقت می شوم
گیرم زمستان باشد و
آهسته روی پیاده روی یخ زده راه بروم
عشق تو همین شال پشمی ست
که نفسم را گرم می کند
بر لبم نام تو را می برم
تا برف
مثل قند
در دل زمستان آب شود
((ساغر شفیعی))
برچسب ها: ساغر شفیعی , شعر برف , شاعرانه آرام , شعر عاشقانه
پستچی حواس پرت
نامه های تورا به خانه ی همسایه می اندازد
وگرنه محال است
فراموشم کرده باشی
((ساغر شفیعی))
برچسب ها: ساغر شفیعی , شعر کوتاه , اشعار ساغر شفیعی , شعر عاشقانه
.: Weblog Themes By Pichak :.