شعر های باران خورده ....

هرگز رَه نظاره به سویت نیافتم

پیراهنِ تو گشتم و بویت نیافتم  

((طالب آملی))

👇👇👇  

زایل نشد ملال به افراط مِی، دریغ

صد شیشه گشت خالی و دل همچنان پر است

((طالب آملی))

👇👇👇 

به کس پناه نجویم پی گشایش کار

همان که در به رُخم بسته،باز خواهد کرد

((طالب آملی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

ما بارها ز ساغر جمشید و جامِ جم 

مِی خورده‌ایم نیست چو خونِ جگر لذیذ

((طالب آملی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

زین ‌سان که رقص می ‌کنم از شادی خیال

در نعمتِ وصال ، گر اُفتم چه ها کنم

((طالب آملی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

آوارهٔ هوای تو دائم غریب بود

چون باد در قلمرو گیتی وطن نداشت

((طالب آملی))

اين سر، كه ز انديشه مرا بر سرِ زانوست

گر بر سر زانوی تو می‌بود، چه می‌بود؟

((طالب آملی))

دلا چه دیده فروبسته‌ای؟ سپیده دمید

سری برآر که خوش عالمی‌ست عالمِ صبح

((طالب آملی))

تا جان بود به تن ز تو دل بر نمی‌کنم

اول قسم به جان تو و آن‌گه به جان دل

((طالب آملی))

تبسمی اگرم رو دهد ز عیش ندانی

که گاهی آدمی از کثرت ملال بخندد

((طالب آملی))

‏خشت بر خشت زوایای جهان گردیدم

منزلی امن‌تر از گوشه‌ی تنهایی نیست

((طالب آملی))

هیچیم و‌ 

هیچ را نخرد هیچ کس به هیچ

ای روزگار درگذر از چون و چند ما...

((طالب آملی))

لب از گفتن چنان بستم که گویی 

دهان بر چهره زخمی بود و به شد ... 

((طالب آملی))

به‌دست دوختمی زخم تیغِ یار به‌دل

هزار رشته‌ٔ اشکم به‌چشم سوزن بود

((طالب آملی))

مذاق صحبتِ ما نیست 

با طبیعتِ گردون

رَوَم

چنانکه نیابد به هیچگونه سراغم... 

((طالب آملی))

به کس پناه نجویم پیِ گشایش ِ کار

همان که در به رُخم بسته

باز خواهد کرد...

((طالب آملی))

ز خویش در طلبت گم شدم، ندانستم

که مرغ ِ وصل ِ تو را آشیان نمی‌باشد

((طالب آملی))