شعر های باران خورده ....

خفته بوديم و شعاع آفتاب

بر سراپامان به نرمی می‌خزيد

روی کاشی‌های ايوان دست نور

سايه‌هامان را شتابان می‌کشيد

موج رنگين افق پايان نداشت

آسمان از عطر روز آکنده بود

گرد ما گویی حرير ابرها

پرده‌ ای نيلوفری افکنده بود

دوستت دارم خموش و خسته جان

باز هم لغزيد بر لب‌ های من

ليک گویی در سکوت نيم‌ روز

گم شد از بی‌ حاصلی آوای من

((فروغ فرخزاد))

ترا افسون چشمانم ز ره برده ست و می‌دانم

چرا بیهوده می‌گوئی، دل چون آهنی دارم

نمی‌دانی، نمی‌دانی، که من جز چشم افسونگر

در این جام لبانم، باده مرد افکنی دارم

چرا بیهوده می‌کوشی که بگریزی ز آغوشم

از این سوزنده تر هرگز نخواهی یافت آغوشی

نمی‌ترسی، نمی‌ترسی، که بنویسند نامت را

به سنگ تیره گوری، شب غمناک خاموشی

بیا دنیا نمی‌ارزد باین پرهیز و این دوری

فدای لحظه‌ای شادی کن این رؤیای هستی را

لبت را بر لبم بگذار کز این ساغر پر می

چنان مستت کنم تا خود بدانی قدر مستی را

ترا افسون چشمانم ز ره برده‌است و می‌دانم

که سرتاپا بسوز خواهشی بیمار می‌سوزی

دروغ است این اگر، پس آن دو چشم رازگویت را

چرا هر لحظه بر چشم من دیوانه می‌دوزی

((فروغ فرخزاد))

در سر من چیزی نیست

به جز چرخش ذرات غلیظ سرخ

و نگاهم

مثل یک حرف دروغ

شرمگین است و فرو افتاده!

((فروغ فرخزاد))

با من بیا

با من به آن ستاره بیا

به آن ستاره‌ای که هزاران‌هزار سال

از انجماد خاک و مقیاس‌های پوچ زمین دور است

و هیچ‌کس در آن‌جا از روشنی نمی‌ترسد

((فروغ فرخزاد))

در یک‌ دیگر گریسته بودیم

در یک‌ دیگر

تمام لحظه‌ ی بی‌ اعتبارِ وحدت را

دیوانه‌ وار زیسته بودیم

((فروغ فرخزاد))

👇👇👇

مي روم، 

از دل من دست بدار

اي اميد عبث بي حاصل!

((فروغ فرخزاد))

👇👇👇

ما از نفوذ سایه‌های‌ شک در

باغهای بوسه‌هامان رنگ می‌بازیم 

ما در تمام میهمانی‌های قصر ِنور 

از وحشت آوار می‌لرزیم ...

((فروغ فرخزاد))

👇👇👇

من ظلمت 

و تباهی جاویدم

تو  آفتاب روشن امیدی ...

((فروغ فرخزاد))

 👇👇👇   

من تو را 

در تو جستجو کردم... 

نه در آن خواب های رویایی...

در دو دست تو سخت کاویدم... 

پر شدم،

پر شدم ز زیبایی...

((فروغ فرخزاد))

 👇👇👇   

فردا اگر ز راه نمي آمد

من تا ابد كنار تو مي ماندم....

((فروغ فرخزاد ))

 👇👇👇   

آنچنان آلوده‌ ست 

عشق غمناکم با بيم زوال 

که همه زندگيم می‌ لرزد 

چون ترا می‌ نگرم

((فروغ فر‌خزاد))

👇👇👇 

می خواهمش 

در این شب تنهایی

با دیدگان گمشده در دیدار...

((فروغ فرخزاد))

👇👇👇 

ز دل فریاد کردم کای خداوند

من او را دوست دارم 

دوست دارم ..

مگر چندان تواند اوج گیرد

صدایی دردمند

ومحنت آلود 

خدایا این‌صدا را می‌شناسی 

من او را دوست‌دارم 

دوست‌ دارم ...

((فروغ فرخزاد))

  👇👇👇   

ما یکدگر رابا نفسهامان 

آلوده می‌سازیم

آلودهٔ تقوای ‌خوشبختی

ما از صدای باد می‌ترسیم

ما از نفوذ سایه‌های‌شک 

در باغهای بوسه‌هامان رنگ می‌بازیم 

ما در تمام میهمانی‌های 

قصرِنور از وحشت آوار می‌لرزیم

((فروغ فرخزاد))

یاد آن پرتو سوزندهٔ عشق

که ز چشمت به دل من تابید

یاد آن بوسه که هنگام وداع

بر لبم شعلهٔ حسرت افروخت

یاد آن خندهٔ بیرنگ و خموش

که سراپای وجودم را سوخت

((فروغ فرخزاد))

من تشنه‌ ی صدای تو بودم

که می‌ سرود،

در گوشم 

آن کلام خوش دلنواز را...

((فروغ فرخزاد))

سخن از پیوند سست دو نام

و همآغوشی در اوراق کهنهٔ یک دفتر نیست،

سخن از گیسوی خوشبخت منست

با شقایق های سوختهٔ بوسهٔ تو ...

و صمیمیت تن هامان، در طراری

و درخشیدن عریانیمان

مثل فلس ماهی ها در آب

سخن از زندگی نقره ای آوازیست

که، سحر گاهان فوارهٔ کوچک میخواند ...

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

پای مرا دوباره به زنجیر ها ببند

تا فتنه و فریب زجایم نیفکند 

تا دست آهنین هوسهای رنگ رنگ 

بندی دگر دوباره بپایم نیفکند

((فروغ فرخزاد)) 

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

زیرِ پایم بوته ‌های خشک 

با اندوه می‌نالد

"چهره ی خورشیدِ شهرِ ما 

دریغا سخت تاریک است!"

خوب می‌دانم 

که دیگر نیست امیدی

نیست امیدی...

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

می‌آیم، می‌آیم، می‌آیم

باگیسویم؛ ادامهٔ بو های زیر خاک

باچشمهام؛تجربه‌ های غلیظ تاریکی

بابوته‌ ها که چیده‌ ام ازبیشه‌ های آنسو ی‌ دیوار

می‌آیم، می‌آیم، می‌آیم

و آستانه پر ازعشق می‌ شود.

((فروغ فرخزاد)) 

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

آه بگذار 

زین دریچه باز 

خفته بر بال گرم رویاها 

همره روزها سفر گیرم،

بگریزم ز مرز دنیاها...

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

چون ابری از تشنج باران‌ ها

چون آسمانی از نفس فصل‌های گرم

تا بی‌نهایت

تا آن سوی حیات

گسترده بود او

((فروغ فرخزاد)) 

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

دستانت را دراز کردی 

چون جريان‌های بی‌سرانجام 

لب‌هايت با سلام بوسه 

ويران گشتند روی لب‌هام

يک لحظه تمام آسمان را 

در هاله‌ئی از بلور ديدم 

خود را و ترا و زندگی را 

در دايره‌های نور ديدم...

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

در دل چگونه یاد تو می‌ میرد

یاد تو یاد عشقِ نخستین است.

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

تو برایم ترانه می‌خوانی 

سُخنَ‌ت جذبه‌ای نهان دارد

گوئیا خوابم و ترانهٔ تو 

از جهانی دگر نشان دارد.

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

آه ای صدای زندانی!

آیا شِکوه ی یاس تو هرگز

از هیچ سوی این شب منفور

نقبی بسوی نور نخواهد زد؟

آه ای صدای زندانی

ای آخرین صدای صداها..!

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

سایهٔ توام به هر کجا روی

سر نهاده‌ام به زیر پای تو

چون تو در جهان نجسته‌ام هنوز

تا که برگزینمش به ‌جای تو

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

و در اندوهِ صدایی جان دادم

که به من می‌گوید: 

دستهایت را دوست می‌دارم...

((فروغ فرخزاد))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee