تن تو
چون یک فنجان شیر قهوه است
خوش رنگ و خوش عطر
و در آغوش گرفتن تو مطبوعست
چون نوشیدن شیر قهوه
در ساعت پنج عصر یک روز سرد زمستان
روح تو
به گیاه هرزه ای می ماند
که بی پروا شاخه ها و گل های ریز خود را
به اطراف پراکنده است
من این پیاله ی گرم و خوشبو را سر می کشم
و صورت خود را
در شاخ و برگ های وحشی روح تو
پنهان می کنم
((بیژن جلالی))
برچسب ها: بیژن جلالی , شعر آغوش , شعر نوشیدن , شعر روح تو
تاريخ : سه شنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | 0:30 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
