شعر های باران خورده ....

ای کاش می توانستم بگویم

که با من چه می کنی

تو جانی در جانم می آفرینی

تو تنها سببی هستی

که به خاطر آن

روزهای بیشتر

شب های بیشتر

و سهم بیشتری

از زندگی می خواهم

تو به من اطمینان می دهی

که فردایی وجود دارد

((جبران خلیل جبران))

دیروز زنی را دیدم که مرده بود

ولی مثل ما نفس می‌کشید !

ولی زن چگونه می‌میرد؟

یک زن اما چطور تمام می‌شود؟

اگر لبخند از چهره اش برود می‌میرد،

اگر به زیبایی‌اش اهمیت ندهد مرده است،

اگر دستان کسی را با قدرت نگیرد،

و اگر دیگر منتظر آغوش کسی نبود.

گر حرف از عشق شد و لبخند کنایه آمیزی زد،

بله زن اینگونه میمیرد!...

-
((جبران خلیل جبران))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

همه از کنارم گذشتند

 جز تو 

که از درونم گذشتی

((جبران خلیل جبران))

قلبی را که عشق می‌ورزد

اما رام نمی‌شود

می‌سوزد اما نرم نمی‌شود

می‌پذیری؟

((جبران خلیل جبران))

و آن کسی را که دوست داری؛

نصف دیگر تو نیست

او تویی

اما جایی دیگر!!!...

((جبران خلیل جبران))

دلم می خواهد قلبم را منفجر کنم

تا هر آنچه در آن گرفتار است بتواند ترکش گوید.

قلب‌های ما بس بهتر از خود ما هستند

و بین احساسات ما

و شیوه‌های ما

برای کشف این احساسات هزار پرده هست

((جبران خلیل جبران))

بذرى بكار تا زمين براى تو گلى بروياند،

روياهايت را در آسمان بخوان تا آسمان،

محبوب تو را به تو ارزانى نمايد.

((جبران خلیل جبران))

"عشق"

و بی عشقی در ما

همچون جزر و مد دریاست ...!

((جبران خلیل جبران))

من اندوه دلم را با شادی مردم هرگز عوض نمی کنم.

و نمی خواهم اشک‌هایی که غم ها را

از چشم هایم سرازیر می کنند به خنده درآیند.

آرزومندم زندگی به شکل اشکی و لبخندی باقی بماند.

اشکی که قلبم را تطهیر می کند

و اسرار پنهان زندگی را به من می فهماند.

((جبران خلیل جبران))