شعر های باران خورده ....

هیچ کس نمی تواند بفهمد

چه می گویم ، وقتی سکوت کرده ام

که را می بینم ، وقتی که چشم بسته ام

چگونه بی قرار می شوم

وقتی بی قرار می شوم

چه می جویم وقتی دست دراز می کنم

هیچ کس

هیچ کس نمی داند

کی گرسنه ام ، چه وقت سفر می کنم

کی راه می روم ، چه هنگام گم می شوم

و هیچ کس نمی داند

که رفتنم ، بازگشتن است

و بازگشتم ، غیبت

که ضعفم نقابی ست

و قدرتم نقابی

و آن چه در راه است ، طوفان است

گمان می کنند که می دانند

می گذارم در گمان شان بمانند

-
((جمانه حداد))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

به اندامم سوگند

به گیسوان بلندم

به لب های خونینم

به دستهایم سوگند

وقتی تو را در آغوش کشیدم

شیطان را فریب دادم

-
((جمانه حداد))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

چشمانت آفتاب سوزانی ست

که تمام وجودم را می سوزاند

تو نمی دانی یک زن عاشق

مانند چوبهای نازک وخشک است

که زودتر می سوزد

وخاکستر می شود

تو نمی دانی یک زن عاشق

آتشفشان خروشانی ست درون اقیانوس

جهنمی رقصان روی باغ های بهشت

یک زن عاشق می تواند گناهان تو را ببخشد

برهنه ات کند

ولی رستگارت کند

یک زن عاشق

وهم نیست

خیال نیست

تو را خوب می شناسد اما

تو او را نخواهی شناخت

((جمانة حداد))

راضی ام اگر عاشقانه بمیرم

راضی ام که من با عشق زاده می شوم

و با عشق می میرم

به آن پناه می برم

و جز آن راهی برای رهانیدن نمی شناسم

راضی ام که عاشقانه مردن

تولدی دگر است

عاشقانه مردن تولدی دگر است

((ندی انسی الحاج))

بگذار به همه‌ی زبان‌هایی که

می‌دانی و نمی‌دانی

بگویم دوستت دارم

بگذار در جستجوی کلماتی باشم

به حجمِ دلتنگی‌ام برای تو

بگذار به جای تو فکر کنم

به جای تو دلتنگ شوم

به جای تو بگریم و بخندم

و فاصله‌ی وهم و یقین را از میان بردارم

((نزار قبانی))

دلم می‌خواهد ساعت‌ها ، و ساعت‌ها

با تو زیر موسیقی باران راه بروم

دلم می‌خواهد

وقتی اندوه در من ساکن می‌شود

و بی‌تابی به گریه‌ام می‌اندازد

صدایت را از تلفن بشنوم

((سعاد الصباح))

از وقتی تو را شناخته‌ام

خوشبختی ساکن خانه‌ام شده است

چرا که من و تو ساکن یک ستاره شده‌ایم

و یک خورشید بر ما می‌تابد

دل‌انگیز است که تو را می‌شناسم

و صدایت می‌کنم خوشبختی ، خوشبختی

دل‌انگیز است که هر صبح

از خاکستر خویش برمی‌خیزم

و تو با صدای من بیدار می‌شوی

وقتی صدایت می‌کنم

صبح‌ات به‌خیر خوش‌بختی جان

((غادة السمان))

جدایی از تو هدیه ای است

فراموشی تو نعمتی

اما عزیز من

آیا زنی دیگر

صلیبی را که من بر زمین نهادم

بر دوش خواهد کشید ؟

((آنا آخماتووآ ))

با پروانه‌ ای چون من

تو را به تور نیازی نیست

می‌توانی گلی باشی

آن‌ دم که خیال آسودن دارم

((ریتا عوده))

ساده دلانه گمان میکردم

تو را در پشت سر رها خواهم کرد

در چمدانی که باز کردم، تو بودی

هر پیراهنی که پوشیدم

عطرِ تو را با خود داشت

و تمام روزنامه های جهان

عکس تو را چاپ کرده بودند

به تماشای هر نمایشی رفتم

تو را در صندلی کنار خود دیدم

هر عطری که خریدم

تو مالک آن شدی

پس کی ؟

بگو کی از حضور تو رها میشوم

مسافر همیشه همسفر من

((نزار قبانی))

مرا‌‌ رها نکن عزیزم

تحمّل رفتنت را ندارم

با اشک‌های حسرتم

نمی‌توانم خودم را تسکین دهم

می‌گویی باز می‌گردم اما

تقدیر را باور ندارم

با خاطراتی که برایم باقی گذاشتی

من، بی‌تو نمی‌توام زندگی کنم

((امید یاشار اوغوزجان))

عشقت اگر باران

اینک در زیر آن ایستاده ام

اگر آتش

درون آن نشسته ام

شعر من می گوید

در تداوم آتش و باران جاودانه ام

((شیرکو بیکس))

عشق تو مرا از بستر رخوتناکم

آزاد می کند

و از مرگ روزمره

و می گسلاند زنجیرهای نامریی را

که پیوند من است با

امروز، این ساعت و این شهر

که پیوند من است با

دیوارهای یکنواخت

با فریاد همسایگان پرگو

با فریاد روزنامه فروش با همان عنوان های مکرر

و با مگسان سمج تابستان

عشق تو مرا از جزئیات ابلهانه

آزاد می کند

تا آن گونه که هستم باشم

فرشته سپیده دم

که از گام زدن می پرهیزد

در آرزوی پرواز

عشق تو در من می رویاند

بال های شفاف فراوان

و پرواز می کنم

همچون پروانه افسانه ای

که تازه از پیله به درآمده باشد

عشق تو مرا از زندان لحظه

آزاد می کند

تا من و بی انتهایی

یگانه شویم

((غاده السمان))

می خواهم با کسی بروم که

من دوستش می دارم

نمی خواهم هزینه ی این همراه شدن را

حساب و کتاب کنم

یا اینکه به خوبی و بدی اش فکر کنم

حتی نمی خواهم بدانم دوستم دارد یا نه

فقط می خواهم

با آن کسی بروم که دوستش دارم

((برتولت برشت))

هرانسان سرنوشتی دارد

سرنوشت یکی زندگی ست

سرنوشت دیگری عاشقی ست

وسرنوشتی مرگ است

همه انسانها می توانند عاشق شوند

اما کسی نمی تواند عاشقانه زندگی کند

تنها عاشقانه می میرد

فاصله عشق وزندگی مرگ است

این سرنوشت انسانی ست

-

((انسی الحاج))

-

عاشقی بد اقبالم

بخواب تا رویایت را ادامه دهم

بخواب تا فراموشت کنم

بخواب تا جایگاهم را در ابتدای گندم

در سرآغاز کشتزار و آغاز زمین از یاد ببرم

بخواب تا بدانم

بیش از آنچه دوستت دارم دوستت می دارم

بخواب تا در میان

بیشهّ انبوهی از لطیف ترین موها

بر تن آواز کبوتر گام بگذارم

بخواب تا بدانم در کدامین نمک می میرم

ودر کدامین عسل برانگیخته خواهم شد

بخواب تا دستانم را شماره کنم

تا آسمانها و شکل گیاهان را در تو بشمارم

بخواب تا گذرگاهی برای روحم حفر کنم

روحی که از سخنم گریخته

و بر زانوانت فرو افتاده است

بخواب تا بر من بگریی

((محمود درویش))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

من همیشه حرفهایم اشکهایی بود

که بهانه ی بغض تو بود

نمی توانستم سخنی بگویم

پشت این روزهای تنهایی

تو مرا یاد زن بودنم انداختی

ومن را با عشق خود به آسمانی بردی

که ابرها احاطه اش کرده بودند برای باریدن

نه من باریدم نه تو

زیرا که ما حرفهایمان را همیشه باریده بودیم

به من مرد بودنت را اثبات کن

من که زن بودنم را هرشب به تو هدیه داده بودم

به من سقفی نشان بده

من که همیشه خودم را سایبان تو کرده بودم

((غادة السمان))

-

👇👇👇

t.me/mohammadshirinzadeh

جدایی یا وصل

من علیه تو اعلانِ عشق می‌دهم

علیه تو اعلانِ صلح می‌دهم

علیهِ تو اعلانِ اشتیاق می‌دهم

علیه تو اعلانِ عفو می‌دهم

بی‌هیچ پشیمانی

چرا که من جسمم را و روحم را به تو بخشیدم

((غاده السمان))

تمام صدایت گمراهی ست

من به این گمراهی ایمان آورده ام

من این گمراهی را دوست دارم

من آغوش تورا می خواهم

اغوشی که حرام است

من لبهایی را می خواهم

که حدود شرعی برآن جایز است

من اندامی را می خواهم

که خونم را حلال کند

هرچه تو بخواهی همان است

هرچه بگویی همان

بگو در آغوش شیطان بخوابم

بگو فرشتگان را قتل عام کنم

بگو این گمراهی را دوست دارم

من ازصراط مستقیم به تو می ترسم

من به دستهای تو ایمان دارم

به چشمهایت اعتقاد راسخ

((ندی انسی الحاج))

همه دانستند من عاشق تو هستم

من این رسوایی را دوست دارم

و برایش شهادتین می خوانم

خودم را با اشک ، غسل می دهم

زره ای از گیسوانت به تن می کنم

و می میرم

من این مرگ را دوست دارم

((مجدی معروف))

دراین شب سیاه

کسی مرا درآغوش نمی گیرد

همه به من پشت کرده اند

صندلی های اتاق

تابلوهای روی دیوار

حتی چشمهای تو هم درون این قاب

همه به من پشت کرده اند

و خودشان را پنهان می کنند

کنار تو ماندن

ماندن در تاریکی ست

وقتی چشمانم هیچ نمی بیند

اینجا هستی نیست

همه اش نابودی ست

((سهام اشعشاع))

تو بانوی غمهای عمیقی

شعرهای غمگین

کلمات جانگداز

با چشمانت می توان عزاداری کرد

باگیسوانت ، لباس سیاهی برای همیشه پوشید

با دستانت ، جام زهر نوشید

تو بانوی تاریخ منی

یک تاریخ تلخ

یک تاریخ سیاه

((محمود درویش))

خیال می‌کنم

شهرهای دنیا

نقطه‌هایی خیالی‌اند

روی نقشه‌ی جغرافیا

همه‌ی شهرها

جز یک شهر

شهری که عاشقت شدم آن‌جا

شهری که خانه‌ی من شد بعد از تو

((سعاد الصباح))

همه فرهنگ ها را گشتم

آنقدر که خسته شدم

آیا اسم تازه ای

اسم عجیبی

اسم هیجان انگیزی به یاد داری

اسمی که شایسته عشق جنون وارم باشد

اسمی که غیر از «محبوب من» باشد

((سعاد الصباح))

ای یار

كه در گریبانت

دوكبوتر توآمان بی تابند

و قلب پاك تو

با لرزش خوش كبوتران

به تنظیم ایقاع و آهنگ جهان برخاسته است

لبانت به طعم خوش صداقت آغشته است

و گرمای مهربان دستت

مرد را مرد می كند

ومن

ایستاده ام

و به نیمه ی كهكشان می نگرم

كه درآنسویش

تو

عشق تقدیر می كنی

و من

كامل می شوم

ای زن زن !

-
((غاده السمان))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

تو بانوي غمهاي عميقي

شعرهاي غمگين

کلمات جانگداز

با چشمانت مي توان عزاداري کرد

باگيسوانت ،

لباس سياهي براي هميشه پوشيد

با دستانت ، جام زهر نوشيد

تو بانوي تاريخ مني

يک تاريخ تلخ

يک تاريخ سياه

-
((محمود درويش))

-

👇👇👇

instagram.com/mohammad.shirinzadeh/

ای کاش می توانستم بگویم

که با من چه می کنی

تو جانی در جانم می آفرینی

تو تنها سببی هستی

که به خاطر آن

روزهای بیشتر

شب های بیشتر

و سهم بیشتری

از زندگی می خواهم

تو به من اطمینان می دهی

که فردایی وجود دارد

((جبران خلیل جبران))

دستانت را اندکی به من امانت بده

میخواهم با آن ها،

گره از بافته‌های اندوهم بگشایم.

((غاده السمان))