شعر های باران خورده ....

یا من شاعر نیستم

یا این حرف ها و کلمه ها فقیرند

اما تو ، همیشه مادری❤

((رضا دستجردی))

غیر ممکن است

اینقدر زیبا باشی

حتما، پشت تو

شاعری ایستاده

((رضا دستجردی))

پیش از ان که تو را دیده باشم

دوستت داشتم

در هر دم و بازدمم

لابلای کلماتم

اغشته به لحظه هایم

میان ارزوهایم

تو زندگی گم شده ام بودی

پشت تمام عاشقانه های تاریخ

لبخندت شوق بودن می داد

تو را در راهرو های شلوغ مترو می دیدم

در فروشگا ه های بزرگ و کوچک شهر

در خیابان های پر ازدحام

زمان مستی

در بیداری و خواب

چشم هایت زیبایی تمام دختران شهر را داشت

رکود اقتصادی، خفقان،جنگ

از زیباییت کم نمی کرد

اوازهایم برای تو بود

میان هر نت سازم صدای تو بود

من زاده شدم تا تو را

دوست داشته باشم

و جهان را غرق بوسه کنم

عاشقانه های سروده و نسروده ای

باد های مست

برای رقص موهای تو می وزند

که هنوز من نبودم، که تو بر دلم نشستی

((رضا دستجردی))

به تو نگاه می کنم

و تمام شعرهایم

در سکوت

می میرند

((رضا دستجردی))

تو مثل برفی

که تمام گذشته ام را

پوشانده ای

و من جز روزهای سفید

چیزی در خاطرم نیست

((رضا دستجردی))

شب که می رسد

هر قدم که به خانه تو نزدیک تر می شوم

یک قدم از درد فاصله می گیرم

کاش هر شب

یلدا بود

((رضا دستجردی))

تو را اسان بدست نیاورده ام

تو هزارن زنی

هزاران بوسه ای

هزاران نگاه فلج شده ای

عطر تمام زنان شهری که بی تفاوت

از کنارم گذشتند

هزاران شعر عاشقانه ی گمنامی

اشتیاق بر خواستن از خواب صبحگاهی برای قرار عاشقانه ای

تو را اسان بدست نیاورده ام

اندوه صدای منی

سکوت منی

فریاد منی

دلتنگی منی

تو را اسان به دست نیاورده ام

در هر چیز ردپایی از تو هست

تو تنها یک زن نیستی

((رضا دستجردی))

زن ها کارهای زیادی

از دستشان بر می اید

مثلا همین دیروز

زنی لبخندی معمولی زد

و من تمام عصر

راه خانه را گم کرده بودم

((رضا دستجردی))

مدتی می شود که

حرف هایم ،شعر نمی شود

مدتی می شود که

زندگی ،دلتنگی ست

مدتی می شود که

شهر جنب و جوش همیشگی را

ندارد

مدتی می شود که

خانه جای امنی نیست

مدتی می شود که تو ،رفته ای

((رضا دستجردی))