خودت که سنگ صبور باشی
به نیابتِ سنگ
صدای چند تکه شدن سینه اَت را می شنوی
آدمی شبیه چه می شود در برودت ویرانی ؟
هی نازنینی که چَشم هایت
آیین آتشکده هاست
به اندازه ی یک ترانه
برف را
از دهانم دور کن ...
((نصرت الله مسعودی))
گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇
برچسب ها: نصرت الله مسعودی , اشعار نصرت الله مسعودی , شعر برف , شعر آتش
تاريخ : دوشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۹ | 0:21 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
