شعر های باران خورده ....

من: فلسفه ی خاکم و هستم تا نیست

یعنی که رسیده ام به هستی با نیست

در من تب ِتکرار ِ اَزل پیچیده است

جایی برسم که هیچ هم آنجا نیست

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

آن روز هوا هوای بی صبری شد

خورشید، اسیر ِ ظلمتی جبری شد

روزی که دلم هوای ِ باریدن داشت

تا آه کشیدم آسمان ابری شد

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

من تشنه چنان که سوختن حال من است

هر ثانیه داغدار آمال من است

من تشنه چنان که خشک گردد دریا

من تشنه چنان که آب دنبال من است

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

پیراهن خیس ابر تن پوش من است

صد باغ تبر خورده در آغوش من است

این زندگی کبود ، این تلخ بنفش...

زخمی ست که سالهاست بر دوش من است

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

تا زمزمه ی یاد تو در بی یادی ست

در من قفسی رنگ پَر ِآزادی ست

دیوار فرو ریخته می داند و خاک

جایی که خراب است پر از آبادی ست

((ایرج زبردست))

شب ، ساعت ابری مرا داد به تو

افتاد نگاه خسته ی باد به تو

باران زد و خیس شد تن خاطره ها ...

باران زد و باز یادم افتاد به تو

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

روح سحری، ناز دمیدن داری

مثل غزلی تازه، شنیدن داری

ای قصه روزهای من بودم و تو

آنقدر ندیدمت که دیدن داری

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

یک‌ نامه پر از ماه و تو را دارم یاد

در پاکت گل گذاشتم دادم باد

: ای علت سبز خاک هر جا هستی

هر روز تو ، روز دوستت دارم باد .

((ایرج زبردست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

عشق از رگ و از ریشه من مانده به جا

از آهِ جنون پیشه من مانده به جا

هر درّه که در کوه و کمر می بینید

زخمی ست که از تیشه من مانده با جا

((ایرج زبر دست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

درخت جاده بودی ای دل من

شکوفه داده بودی ای دل من

به هر کس سایه بخشیدی تبر شد

تو خیلی ساده بودی ای دل من

((ایرج زبر دست))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

بگذار که خلسه گاه دیدار شوم

از هر چه ندیدنی ست سرشار شوم

ای صبح به دیده ام مکش سرمه ی نور

من خواب نبوده ام که بیدار شوم

((ایرج زبردست))

رودیم ، ولی هم نفس مردابیم

سیلی خور این زمانه ی کج تابیم

تاریخ به زیر آب فریاد کشید:

کورش ! تو به پا خیز که ما در خوابیم

((ایرج زبردست))

من: دهکده ها نبض حقایق هستند

او : مردم ده با تو موافق هستند

ناگاه صدای خیس رعدی پیچید:

باران که بیاید همه عاشق هستند

((ایرج زبردست))

ای مثل غرور ساده ی آینه فاش

کاری نکنی شکستگی آید و کاش

دیدار تو با آینه حرفی دارد

هم با همه باش و هم جدا از همه باش

((ایرج زبردست))

چون جاده به زخم رفتن آراست مرا

یک سینه تپش ، نفس نفس کاست مرا

این بود تمام ماجرای من و او

می خواستمش ولی نمی خواست مرا

((ایرج زبردست))