شعر های باران خورده ....

هرچند دیده‌ها را، نادیده می‌شماری

هر جا که پاگذاری، فرش است دیده‌ی ما...

((صائب تبریزی))

به گِردِ خاطرِ ما آرزو نمی‌گردید

لبِ تو ریخت به دل رنگِ صد هوس ما را

((صائب تبریزی))

👇👇👇  

زلیخا مرد از حسرت که یوسف گشت زندانی

چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی 

((صائب تبریزی))

👇👇👇  

دامن گره به دامن ساحل نمی‌ زند

موجی که خو به شورش دریا گرفته است

((صائب تبریزی))

👇👇👇  

درین وحشت‌ سرا تا کی اسیر آب و گل باشم؟

مرا راهی به سوی عالم بالا کرامت کن

((صائب تبریزی))

👇👇👇  

با خیال خشک تا کی سر به یک بالین نهم؟

دست در آغوش با تصویر کردن مشکل است

((صائب تبریزی))

👇👇👇 

به جست‌ و‌ جوی تو گرد‌ از جهان بر آوردم 

دگر کجا روم ای خانمان خراب، کجا ؟ 

((صائب تبریزی))

👇👇👇 

دل چو خون گردید بی حاصل بوَد تدبیرها

کاش پیش از خون شدن ، دل از تو بر می داشتم ...

((صائب تبریزی))

👇👇👇 

اوضاع زشت مردم عالم ندیدنی است

امروز صرفه نیست که بینا شود کسی

((صائب تبریزی)) 

https://t.me/mohammadshirinzadeh

صد آرزو به گرد دلم در طواف بود

از حیرتِ جمال تو بی آرزو شدم 

((صائب تبریزی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

پای لیلی را نگارین می کند خوناب درد

گر به سنگی در بیابان پای مجنون می خورد

((صائب تبریزی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

می شوم گل، در گریبان خار می افتد مرا

غنچه می گردم، گره در کار می افتد مرا...

((صائب تبریزی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

می دهد رخنه دیوار ز گلزار خبر

لطف اندام تو از چاک گریبان پیداست

((صائب تبریزی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

لذت نمانده است در آیینه‌ی حیات

از عیش های رفته دلی شاد می‌کنیم

((صائب تبریزی))

گروه شعر های باران خورده در تلگرام👇

t.me/sherebarankhordee

لذت نمانده است در آینده حیات

از عیش‌های رفته دلی شاد می کنیم

((صائب تبریزی))

از دیده هرچه رفت 

ز دل دور می شود

من 

پیشِ چشمِ خلق ز دل دور می شوم...

((صائب تبریزی))

لذت عشق فراموش نگردد صائب

این نه درسی است که محتاج به تکرار بود

((صائب تبریزی))

هیچ‌ کس کاش نباشد نگهش بر راهی

چشم بر در بُوَد

و

دلبر او دیر کند ...

((صائب تبریزی))

آیینه‌های روشن، گوش و زبان نخواهند

از راه چشم باشد، گفت و شنود ما را

((صائب تبریزی))

ز رفـتـن تـو مـن از عـمـر بـی نصيب شدم

سفر تو کردی و من در وطن غريب شدم

((صائب تبریزی))

خانه بر دوش‌تر از ابر بهاران بودم

لنگر درد تو، چون کوه گران کرد مرا

((صائب تبریزی))

دعوی سوختگی پیش من ای لاله مکن

می‌ شناسد دل من بوی دل سوخته را

((صائب تبریزی))

گیرم ای دوست قمار از همه عالم بردی

دست آخر همه را باخته می باید رفت

((صائب تبریزی))

تُرا چه غم

که شب ما دراز می گذرد؟

که روزگار

تو در خوابِ ناز می گذرد

((صائب تبریزی))

هر سر موی ترا با زندگی پیوندهاست

با چنین دلبستگی، از خود بریدن مشکل است

((صائب تبریزی))

من نه آنم که به تیغ از تو بگردانم روی

امتحان کن به دو صد زخم مرا بسم الله

((صائب تبریزی))

گرچه او هرگز نمی گيرد ز حال ما خبر

درد او هر شب خبر گيرد ز سر تا پای ما...

((صائب تبریزی))

در آشیان به خیال تو آنقدر ماندم

که غنچه شدگل پرواز در پر و بالم

((صائب تبریزی))