دلم مشتاق پرواز است تا این مشت پر ماندهست
نگاهم كن، برایم نیمه‌جانی مختصر ماندهست
تو چون نی غربت خود را چه مظلومانه می‌نالی
كجا پنهان كنم در سینه‌ام آهی اگر ماندهست
نگاهم می‌كنی من در تو می‌بینم غم خود را
هزار آیینه از اشك تو در این چشم تر ماندهست
حدیث رهگذار و سیلی دشمن مپرس از من
به روی آفتاب از پنجۀ ظلمت اثر ماندهست
پس از من سورۀ تنهایی‌ات ناخوانده می‌ماند
كه چندین آیه از آیات قرآن پشت در ماندهست
((جعفر رسول زاده))
برچسب ها: جعفر رسول زاده , غزلسرا , شعر مذهبی , اشعار جعفر رسول زاده
تاريخ : پنجشنبه ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ | 9:42 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
