اینجا مرا به جـــای جهنـــــم عذاب کن
این آخرین دعــــای مرا مستجـــاب کن
کی می توانـــد از تو بگیــــرد دل صبور
خورشید خانقاه منــی آفتـــــاب کـــــن
چون خاطرات پشت سرم دردناک بـود
پـل های رو به روی مـــرا هم خراب کن
اندوه منجمد شده ی سینـــه ی مــــرا
در هرم آفتـــاب نگاهـــت مـــذاب کــــن
یخ بسته پشت پنجـــره لبخنــــد آفتاب
خورشید پشت پنجــــره را بازتاب کـــن
زنــگار بستــــــه بر زبر برگ فصــــــل زرد
ای نوبــــــهار آینــــــه ها انقـــــــلاب کن
شایسته ی تو نیست به ما مهرورزی ات
ما را "رفیـق کوچک غمگیــــن" خطاب کن
((نادر حقی))
برچسب ها: نادر حقی , غزلسرا , غزل ناب , شعر ناب
تاريخ : پنجشنبه ۴ مهر ۱۳۹۸ | 13:45 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
