_hmih.jpg)
شب از زخم نفسهای تو سنگین ست
که زانوی غلامان بسته رها می شود
تا هماغوش شوند
آسمان_ سراسیمه و زمین_ گیج
پس بیاب
خوابی که سپیده را به یاد آورد
و مهربانترم بفرسای
که بازتاب نگاهش
مرگ را حقیر می کند.
-
((آریا آریا پور))
-
👇👇👇
برچسب ها: آریا آریا پور , اشعار آریا آریا پور , شعر کده , شعر سپیده
تاريخ : شنبه ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ | 1:50 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
























