شعر های باران خورده ....

ز عجز تکیه به دیوار آه خود کردیم

شکسته‌حالی خود را پناه خود کردیم

((محمد قهرمان))

👇👇👇

پنهان ز چشمِ غیر به کنجی گریستیم

اشکِ به رخ دویده‌ی ما را کسی ندید

((محمد قهرمان)) 

https://t.me/mohammadshirinzadeh

خوبان گنه ندارند گر ياد ما نكردند

چون شعر بد به خاطر، نتوان سپرد مارا

((محمد قهرمان))

هر که رفت از دیدهْ می‌گویند از دل می‌رود

دلبر ما از نظر دور است و از دل دور نیست

((محمد قهرمان))

دیده‌ی چشم‌انتظاران را نصیب از خواب نیست

ای خیالِ خوابِ خوش! بگذر،که بیداریم ما...

((محمد قهرمان))

موجِ ز خود رمیده‌ام در دل بحرِ پرخطر

شورشِ من ز جا بَرَد ساحلِ آرمیده را

((محمد قهرمان))

به روی هرچه گشودیم چشم غیر از دوست

به جان او که ستم بر نگاه خود کردیم

((محمد قهرمان))

دردها درعشق کم کم عین درمان می شوند

رنجها تسکین ده دل راحت جان می شوند

می کنی عادت به سختی با گذشت روزگار

چون به مشکل ها گرفتی خوی آسان می شوند

عشق را با عقل نتوان در کنار هم نشاند

چشم تا برهم زنی دست و گریبان می شوند

وای از این دوران که می بینی به اندک رنجشی

دوستان مهربانت دشمن جان می شوند

گر قفس تنگ است چون با جفت خود باشی چه باک

خانه های دلگشا بی دوست زندان می شوند

یار را نازم که دارد پاس عهد خویش را

گر چه خوبان زود از پیمان پشیمان می شوند

یادش از در چون در آمد درد و غم از دل گریخت

ابرها چون باد بر خیزد پریشان می شوند

آدمی پیرانه سر ماند به دور از شور و حال

چون درختانی که در پاییز عریان می شوند

((محمد قهرمان))

خوبان گنه ندارند

گر یاد ما نکردند...

چون شعرِبد بخاطر،

نتوان سپرد ما را...!

((محمد قهرمان))