بر گشتم
از سكوت ِ خويش
در سوگ ِ دل
بُغضي شكسته ام
كه غريبانه
فرهادش را
از بيستون مي خواند
اي آنكه
در سپيده دمان ِ عشق
بي پروا
صدايم زدي شيرين
من
از آن صبح ِ غمين
كوهكن ِ چشم ِ توأم
در برهنگي تنهايي...
-
🌈((نفس موسوی))🌈
برچسب ها: نفس موسوی , اشعار نفس موسوی , شعر عاشقانه , شعرکده
تاريخ : چهارشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۲ | 2:34 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
