من یک جای تاریخ
یک جای تقویم
یک ماه از یک فصل جا مانده ام!
همان روز که قول دادم بوسه هایم را نسیم به تاراج نبرد.
همان پنج شنبه ی فیروزه ای رنگ
که دلگرمی آغوشت در من چون شراب چرخید.
همان روز که به سیب سرخ چشمانت کودکانه خندیدم.
من یک پنج شنبه
در دل آذر
در میانه ی پاییز
در اوج تقویم
جا مانده ام!
و تو مدتهاست رفته ای...
من تنها کسی هستم که در تقویمش
پنج شنبه ها
به مناسبت تنهایی تعطیل است!
((حامد نیازی))
برچسب ها: حامد نیازی , شعر ناب , شعر تنهایی , اشعار حامد نیازی
تاريخ : شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۴ | 3:43 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
