در جوخه های اعدام
پس از شنیدن فرمان "آتش"
سربازی زودتر از همه شلیک میکند
سربازی دیرتر
و ديگر سربازها، درمیان این دو ..
قسم به مکث ..
به اختلاف زمانی میان دو شلیک
ما همه سربازيم
آن که زودتر ماشه میچکاند
جلاد
آن که دیرتر شلیک میکند
عاشق
و مابقی مأموریم
گاهی اما یکی
اسلحه اش را
به سمت دهانی نشانه می رود
که فرمان آتش داده است
اوست که تنهاست ...
((حسن آذری))
برچسب ها: حسن آذری , شعر اعدام , اشعار حسن آذری , شعر سرباز
تاريخ : پنجشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۵ | 16:23 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
