بام‌دادان بر جای‌گاهی سنگی می‌نشینم
وبرای‌ات نامه‌های عاشقانه می‌نویسم
با قلمی از پر جغد،
که آن را در دواتی در دوردست در برابر فرو می‌برم
دواتی ملقب به دریا.
دست‌ام را برای دست دادن با تو دراز می‌کنم،
اما تو ساحل دیگر دریایی، در آفریقا،
گرمای دست‌ات را احساس می‌کنم،
در حالی که انگشتان مرا در خود گرفته است...
آه چه زیباست داستان عشق من با شبح تو!
((غادة السمان))
برچسب ها: غاده السمان , اشعار غاده السمان , شعر جهان , اشعار شاعران عرب زبان
تاريخ : یکشنبه ۱۷ آذر ۱۳۹۸ | 19:54 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
