از چهار گوشه ی دلم
فقط یک گوشه را دوست دارم
زاویه ای فراخ
که تو را مثل یک‌دانه ی قیمتی
در آن کاشته ام
تا ریشه هایت
آن قدر بتنند در تنم
که روز مرگم
از تابوتم
درختی بروید
که شاخه هایش
شبیه دست های تو باشند
و برگ هایش لمس پوست تو را به یادم بیاورند
من گور گمنامی می شوم
که خاطره ی تو
مقبره ای باشکوهم می کند
((روشنک آرامش))
https://t.me/mohammadshirinzadeh
برچسب ها: روشنک آرامش , اشعار روشنک آرامش , شعر کوتاه , گروه شعر در تلگرام
تاريخ : سه شنبه ۱۱ خرداد ۱۴۰۰ | 12:49 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
