تو را برای پرسه زدنهای شبانه
در خیابانهای این شهر، کم دارم.
برای سپری کردن پاییز،
برای پناه بردن به شانههای امن تو،
از وحشت این روزهای غریب…
تو را برای سیر کردن در دنیای چشمانت کم دارم.
برای بوسهزدن به معبد پلکهایت،
آنگاه که به خواب میروی
و با اشتیاق به معصومیت چهرهات خیره میشوم.
تو را برای ایمان آوردن به عشق تو،
برای عاشقی کم دارم.
برای گوش سپردن به آوای صدایت،
آن هنگام که نامم را صدا میزنی و مرا،
متعلق به خودت خطاب میکنی…
کم دارمت این روزها…
تو را برای پرکردن این جای خالی در حریم امن آغوشم،
کم دارم…
((ساحل اربابی))
برچسب ها: ساحل اربابی , اشعار ساحل اربابی , شاعرانه ساحل اربابی , شعر های ساحل اربابی
تاريخ : یکشنبه ۷ اسفند ۱۴۰۱ | 23:15 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
