من عاشق ترین آفتاب گردان مزرعه عشق بودم
که با آفتاب نگاهت به هر سو که می خواستی
آرام آرام می چرخیدم
با هر چرخشم با صبوری افکارت را می دزدیدم
ودر قلب ناباورت ذره ذره خانه ای برای فردایم می ساختم
و در زیر پلک های مهربانت
تصویر زیبایی و معصومیتم را تا ابد حک می کردم
من عاشق ترین و بی پروا ترین آفتاب گردان مزرعه عشق بودم
که یک نگاهت را به عالمی نفروختم
((نسرین بهجتی))
برچسب ها: شعر گل آفتاب گردان , اشعار نسرین بهجتی , شعر ناب , شاعرانه نسرین بهجتی
تاريخ : جمعه ۱۹ تیر ۱۳۹۴ | 10:29 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
