من صبورم اما
به خدا دست خودم نيست اگرمي رنجم
يا اگر شادي زيباي تو را
به غم غربت چشمان خودم ميبندم
من صبورم اما
چه قدَر با همه ي عاشقي ام محزونم
و به ياد همه ي خاطره هاي گل سرخ
مثل يك شبنم افتاده ز غم مغمومم
من صبورم اما
بي دليل از قفس كهنه ي شب مي ترسم
بي دليل از همه ي تيرگي رنگ غروب
و چراغي كه تو را از شب متروك دلم دور كند
من صبورم اما
آه ، اين بغض گران
صبر چه مي داند چيست
((حميد مصدق))
برچسب ها: حميد مصدق , اشعار حميد مصدق , شعر گرافی عاشقانه , شاعرانه آرام
تاريخ : پنجشنبه ۱۱ تیر ۱۳۹۴ | 14:21 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
