در این پولک افشان
جهان، ناگهان، بارِ دیگر جوان است:
چه اندوه اگر میگذارد مرا همچنان پیر؟
چه برفی!
چه برفی!
چه پاکیزه آرامشی، با چه ژرفای ژرفی!
((اسماعیل خویی))
برچسب ها: اسماعیل خویی , اشعار اسماعیل خویی , شعر برف , شعرکده
تاريخ : سه شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۵ | 0:16 | نویسنده : محمد شیرین زاده |
.: Weblog Themes By Pichak :.
